سقوط قضا به موردى كه منحصرا علت افطار مرض باشد اختصاص دارد و الا داخل در قاعدهاى مىشود كه فرمودهاند حايض بايد قضا كند و مسافر بايد قضا كند روزه را ؟ ج : در مسأله تفصيل است ، آنچه به خاطر حيض خورده و مريض هم بوده قضا ندارد ، به خاطر غلبه وقوع و اطلاق ادله شامل حيض مىشود و آنچه به خاطر سفر افطار كرده ، احوط قضاست چون غلبه وقوع ندارد . آيا كسى كه روزه كفاره نذر به ذمه او است مىتواند روزه استيجارى بگيرد ؟ ج : اگر روزه استيجارى ، روزه واجب باشد ، جايز است تبرعا يا استيجارا ، به شرط آن كه روزه خود مضيق نشده باشد ، و اگر روزه ميت كه از او نيابت مىكند تطوعى باشد ، استيجار محل اشكال است و قدر متيقن از نصوص عدم تطوع لمن عليه الفريضه است و اما واجبش را شامل نمىشود . س : دو كفاره عمدى بر او است ، آيا مىتواند سى و يك روز را از دو كفاره پشت سر هم انجام دهد و سپس بقيه دو روزه كفاره را ؟ ج : ظاهرا نمىتواند . س : كسى در روزه رمضان غسل جنابت كرده و مدتى روزه گرفته و نماز خوانده ، بعد از چند روز فهميده ، غسل باطل بوده ، تكليف نماز و روزهها چيست ؟ ج : نمازها را قضا كند چون طهارت شرط واقعى آن است و همچنين روزهها را بنابر احتياط واجب . خمس : س : آيا جايز است قبل از رسيدن سال اموال خود را ببخشد به قصد فرار از خمس ؟ ج : بعيد نيست كه فرار از خمس مثل فرار از صوم باشد به سفر و خمس از او ساقط باشد . س : كسى كه سال خمسى نداشته و مقدارى صرف ساختمان مسجد و حسينيه و بيمارستان نموده آيا به پول آنها هم خمس تعلق مىگيرد ؟