قيمت هايى كه آن چيز در اين فاصله پيدا كرده يا متوسط آنها با هم صلح نمايند .
( 2050 ) اگر چيزى را كه غصب كرده و از بين رفته ، از نظر اسم يا صفت و يا رغبت مردم به آن امثالى دارد ، مانند گندم و برنج ، بايد مثل همان چيزى را كه غصب كرده بدهد ، ولى چيزى را كه مىدهد بايد خصوصياتش مثل چيزى باشد كه آن را غصب كرده و از بين رفته است .
( 2051 ) اگر چيزى را كه مثل گوسفند قيمت اجزاى آن با هم فرق دارد غصب نمايد و از بين برود ، چنانچه قيمت بازار آن فرق نكرده باشد ولى در مدتى كه پيش او بوده مثلا چاق شده باشد ، و حتى اگر چاقى به سبب رسيدگى غاصب به آن حيوان بوده ، بايد قيمت وقتى را كه چاق بوده بدهد ، اگر چه بعد از آن ، حيوان خود به خود لاغر شده باشد .
( 2052 ) اگر چيزى را كه غصب كرده ديگرى از او غصب نمايد و از بين برود ، صاحب مال مىتواند عوض آن را از هر كدام كه خواست بگيرد ، و اگر از اولى بگيرد ، چنانچه مال نزد دومى تلف شده باشد ، او مىتواند از دومى مطالبه كند ، ولى اگر دومى به اولى برگردانده و پيش او تلف شده نمىتواند از او مطالبه كند ، و اگر صاحب مال عوض را از دومى كه مال پيش او تلف شده بگيرد ، او نمى تواند آنچه را داده از اولى مطالبه نمايد .
( 2053 ) اگر شخصى مال غصبى را از غاصب بخرد و مالك ، آن معامله را اجازه ندهد ، مشترى هم مثل غاصب ضامن آن مال و منافع آن است ، و مالك مىتواند عوض آن مال و منافع آن را ، حتى منفعتهايى را كه در دست مشترى يا غاصب اول پيدا شده و نزد مشترى باقى مانده از هر كدام كه خواست بگيرد ، پس اگر آنها را از مشترى گرفت ، در صورتى كه مشترى از غصب اطلاع داشته و مال در دست او تلف شده ، نمىتواند آنچه را داده از غاصب بگيرد ، و اگر صاحب مال از غاصب گرفت ، او مىتواند آنچه را داده از مشترى كه مال پيش او تلف شده بگيرد ، اما اگر مشترى جاهل به غصب بود و مالك از او گرفت ، مشترى پولى را كه در معامله به فروشنده داده بود از او مىگيرد ، حتى اگر آنچه به مالك داده بيشتر از آن پول بوده ، بنا بر اظهر زيادى را هم از فروشنده مىگيرد .

406