بدهد ، آن چيز را از او بگيرد ، اگر چه غصب نيست ، اما كار حرامى انجام داده است .
( 2037 ) مالى را كه نزد كسى گرو گذاشته اند ، اگر ديگرى غصب كند صاحب مال و طلبكار مىتوانند چيزى را كه غصب كرده از او مطالبه نمايند و چنانچه آن چيز را از او بگيرند باز هم در گرو است و اگر آن چيز از بين برود و عوض آن را بگيرند ، آن عوض هم مثل خود آن چيز گرو مىباشد .
( 2038 ) اگر انسان چيزى را غصب كند ، بايد به صاحبش برگرداند ، و اگر آن چيز از بين برود ، بايد عوض آن را به او بدهد .
( 2039 ) اگر از چيزى كه غصب كرده منفعتى به دست آيد ، مثلا از گوسفندى كه غصب كرده بره اى پيدا شود ، تعلق به صاحب مال دارد ، و نيز كسى كه خانه اى را غصب كرده ، اگر چه در آن ننشيند ، بايد اجاره آن را بدهد .
( 2040 ) اگر از بچه يا ديوانه چيزى را غصب كند ، بايد آن را به ولى او بدهد و اگر از بين برود بايد عوض آن را بدهد .
( 2041 ) اگر چيزى را كه غصب كرده با چيز ديگرى مخلوط كند ، مثلا گندمى را كه غصب كرده با جو مخلوط نمايد ، چنانچه جدا كردن آنها ممكن است ، اگر چه زحمت داشته باشد ، بايد جدا كند و به صاحبش برگرداند .
( 2042 ) هر گاه دو نفر با هم چيزى را غصب كنند ، اگر چه هر يك به تنهايى مىتوانست آن را غصب نمايد ، هر كدام از آنان ضامن نصف آن است .
( 2043 ) اگر چيزى را كه غصب كرده به طورى تغيير دهد كه از اولش بهتر شود مثلا طلايى را كه غصب كرده گوشواره بسازد ، چنانچه صاحب مال بگويد : مال را به همين صورت بده ، بايد به او بدهد و نمى تواند براى زحمتى كه كشيده مزد بگيرد ، بلكه بدون اجازه مالك حق ندارد آن را به صورت اولش در آورد .
( 2044 ) اگر چيزى را غصب كند كه باقى ماندن آن چيز با آن شكل حرام است ، مثل بت و صليب و آلات لهو كه شكستن آنها واجب است . پس اگر غاصب آن را خراب كند ، بايد اصل مواد آنها را به صاحبش بدهد و مزد ساخت آن به عهده او نيست ، ولى اگر آن چيز منفعت حلالى هم داشته ، مثل ظروف طلا و نقره ( بنا بر جواز نگاه داشتن آنها ) پس بى وجه نيست كه مزد ساخت آن را هم ضامن باشد .

404