متعه ( يا صيغه ) ( 1902 ) صيغه كردن زن ، اگر چه براى لذت بردن نيز نباشد ، صحيح است .
( 1903 ) زنى كه صيغه مىشود اگر در عقد شرط كند كه شوهر با او نزديكى نكند ، عقد و شرط او صحيح است و شوهر فقط مىتواند ، لذت هاى ديگر از او ببرد ، ولى اگر بعدا به نزديكى راضى شود ، شوهر مىتواند با او نزديكى نمايد .
( 1904 ) مرد مىتواند زنى را كه صيغه او بوده و هنوز عده اش تمام نشده ، بعد از تمام شدن مدت ازدواج يا بخشيدن آن مدت ، به عقد دائم خود در آورد .
" ازدواج هاى حرام " ( 1905 ) ازدواج با زن هايى كه به انسان محرم هستند مثل مادر و خواهر و مادر زن حرام است .
( 1906 ) اگر كسى زنى را براى خود عقد نمايد ، اگر چه با او نزديكى نكند ، مادر و مادر مادر آن زن و مادر پدر او ، هر چه بالا روند به آن مرد محرم مىشوند .
( 1907 ) اگر زنى را عقد كند و با او نزديكى نمايد ، دختر و نوه دخترى و پسرى آن زن هر چه پايين آيند ، چه در وقت عقد باشند ، يا بعدا به دنيا بيايند ، به آن مرد محرم مىشوند .
( 1908 ) اگر با زنى كه براى خود عقد كرده ، نزديكى هم نكرده باشد ، تا وقتى كه آن زن در عقد او است نمىتواند با دختر او ازدواج كند .
( 1909 ) عمه و خاله پدر ، عمه و خاله پدر پدر ، عمه و خاله مادر ، و عمه و خاله مادر مادر هر چه بالا روند ، به انسان محرم هستند .
( 1910 ) پدر و جد مرد ، هر چه بالا روند ، و پسر و نوه پسرى و دخترى او هر چه پايين آيند ، چه در موقع عقد باشند ، يا بعدا به دنيا بيايند ، به زن او محرم هستند .
( 1911 ) اگر زنى را براى خود عقد كند ، دائم باشد ، يا غير دائم ، تا وقتى كه آن زن

381