( 1319 ) اگر زن نزديك اذان صبح از حيض و نفاس پاك شود و براى هيچ كدام از غسل و تيمم وقت نداشته باشد ، يا بعد از اذان بفهمد كه پيش از اذان پاك شده ، روزه او صحيح است .
( 1320 ) اگر زن بعد از اذان صبح از خون حيض يا نفاس پاك شود ، يا در بين روز خون حيض يا نفاس ببيند ، اگر چه نزديك مغرب باشد ، روزه او باطل است .
( 1321 ) اگر زنى كه در حال استحاضه است غسلهاى خود را به تفصيلى كه در احكام استحاضه گفته شد بجا آورد ، روزه او صحيح است ، و بى وجه نيست كه صحت روزه او مشروط به انجام غسلى باشد كه بايد براى نماز صبح انجام دهد ، ولى بنا بر اظهر غسل نمازهاى مغرب و عشاى شب گذشته و شب آينده در صحيح بودن روزه او شرط نيست ، و بنا بر احتياط واجب مستحاضه متوسطه هم مثل كثيره ، انجام غسلى كه بر او واجب است در صحيح بودن روزه اش شرط است ولى وضوى واجب بر مستحاضه قليله ، شرط صحت روزه نيست .
( 1322 ) در تمام مواردى كه غسل واجب است ، اگر نتوانست غسل كند ، وجوب تيمم خالى از وجه نيست ، و بنا بر احتياط واجب بعد از تيمم بايد تا اذان صبح بيدار بماند .
اماله كردن ( 1323 ) اماله كردن با چيز مايع اگر چه از روى ناچارى و براى معالجه باشد ، بنا بر اظهر روزه را باطل مىكند .
قى كردن ( 1324 ) هر گاه روزه دار عمدا قى كند ، اگر چه به واسطه مرض و مانند آن ناچار باشد ، روزه اش باطل مىشود ، ولى اگر سهوا يا بى اختيار قى كند اشكال ندارد ، ولى نبايد آن را عمدا فرو ببرد .

259