( 1311 ) كسى كه در شب ماه رمضان يا روزه واجب معين جنب است و مى داند يا اطمينان دارد كه اگر بخوابد پيش از اذان صبح بيدار مىشود ، چنانچه تصميم داشته باشد كه بعد از بيدار شدن غسل كند و با اين تصميم بخوابد و تا اذان خواب بماند ، بايد روزه بگيرد و روزه اش صحيح مىباشد .
( 1312 ) كسى كه در شب ماه رمضان يا روزه واجب معين جنب است و مى داند يا احتمال مىدهد كه اگر بخوابد پيش از اذان صبح بيدار مىشود ، چنانچه نخواهد بعد از بيدار شدن غسل كند ، يا ترديد داشته باشد كه غسل كند يا نه ، در صورتى كه بخوابد و بيدار نشود ، روزه اش باطل است و قضا و كفاره لازم است .
( 1313 ) اگر جنب در شب ماه رمضان يا روزه واجب معين بعد از جنب شدن خوابيد و بيدار شد ، در صورتى كه اطمينان دارد كه اگر دو مرتبه بخوابد قبل از اذان صبح بيدار مىشود خوابيدن دفعه دوم بر او حرام نيست ولى خلاف احتياط است ، و اگر دوباره خوابيد و بيدار نشد ، بايد قضاى آن را بگيرد و بنا بر احتياط واجب كفاره هم بدهد و اگر بيدار شد باز دفعه سوم خوابيد و تا اذان صبح بيدار نشد قضاى آن روز را بايد بگيرد و وجوب كفاره مطابق احتياط بلكه اقوى است .
( 1314 ) خوابى را كه در آن محتلم شده خواب اول حساب نمىشود بلكه اگر از آن خواب بيدار شود و دوباره بخوابد خواب اول حساب مىشود .
( 1315 ) اگر روزه دار در روز محتلم شود ، واجب نيست فورا غسل كند .
( 1316 ) هر گاه در ماه رمضان بعد از اذان صبح بيدار شود و ببيند محتلم شده ، اگر چه بداند پيش از اذان بوده ، روزه او صحيح است .
( 1317 ) كسى كه مىخواهد قضاى روزه رمضان را بگيرد ، هر گاه تا اذان صبح جنب بماند ، اگر چه از روى عمد نباشد بنا بر اظهر روزه او باطل است و در صورتى كه وقت گرفتن روزه قضا طورى تنگ است كه اگر روزه اش باطل باشد ديگر فرصتى براى گرفتن روزه قضا ندارد ، احتمال دارد ملحق به روزه ماه رمضان باشد .
( 1318 ) اگر زن در ماه رمضان پيش از اذان صبح از حيض يا نفاس پاك شود و عمدا غسل نكند ، يا اگر وظيفه او تيمم است عمدا تيمم نكند ، روزه اش باطل است .
و وجوب كفاره خالى از وجه نيست .

258