جماع ( 1291 ) نزديكى روزه را باطل مىكند ، اگر چه فقط به مقدار ختنه گاه داخل شود و منى هم بيرون نيايد ( 1292 ) اگر كمتر از مقدار ختنه گاه داخل شود و منى هم بيرون نيايد ، روزه باطل نمىشود ، ولى اگر كسى كه آلتش را بريده اند كمتر از ختنه گاه را داخل كند بطلان و عدم بطلان روزه اش ، محل اشكال است .
( 1293 ) اگر فراموش كند كه روزه است و نزديكى نمايد ، يا او را به نزديكى مجبور نمايند ، روزه او باطل نمىشود ، ولى چنانچه در هنگام نزديكى يادش بيايد ، يا ديگر مجبور نباشد ، بايد فورا از حال نزديكى خارج شود و اگر خارج نشود ، روزه او باطل است .
استمناء ( 1294 ) اگر روزه دار استمناء كند ، يعنى با خود كارى كند كه منى از او بيرون آيد ، روزه اش باطل مىشود .
( 1295 ) اگر بى اختيار منى از او بيرون آيد ، روزه اش باطل نيست ، ولى اگر عمدا كارى كند كه بى اختيار منى از او بيرون آيد روزه اش باطل مىشود ، در صورتى كه بداند يا اطمينان داشته باشد كه به سبب آن كار ، منى بى اختيار خارج خواهد شد .
دروغ بستن به خدا و پيغمبر ( صلى الله عليه وآله و سلم ) ( 1296 ) اگر روزه دار به گفتن يا به نوشتن يا به اشاره و مانند اينها به خدا و پيغمبر و جانشينان آن حضرت ( عليهم السلام ) عمدا نسبت دروغ بدهد روزه او باطل است . و خالى از وجه نيست كه دروغ بستن به پيغمبران و جانشينان آنها و حضرت زهرا ، ملحق به

255