كه مرتد شده ، اگر چه مرتد فطرى باشد بنابر اظهر ، و يا مسلمانى كه محكوم به كفر است ، مثل خوارج ، در صورت توبه بر همه اينها قضا لازم است ، ولى مسلمانى كه شيعه شده و نمازهايش را قبلا مطابق مذهب خودش يا مطابق مذهب شيعه با نيت قربت خوانده است بنابر اظهر قضا بر او واجب نيست . و اما اگر اصلا نمازش را نخوانده بايد قضا كند .
( 1117 ) اگر بعد از وقت نماز بفهمد نمازى را كه خوانده باطل بوده ، بايد قضاى آن را بخواند .
( 1118 ) كسى كه نماز قضا دارد ، بايد در خواندن آن كوتاهى نكند ولى واجب نيست فورا آن را بجا آورد ، و كسى كه نماز قضا دارد تا وقتى كه وقت فريضه تنگ نشده مىتواند نماز قضا يا نماز مستحبى بخواند .
( 1119 ) قضاى نمازهاى يوميه در صورتى كه ترتيب آنها معلوم باشد بايد به ترتيب خوانده شود ، مثلا كسى كه يك روز نماز عصر و روز بعد نماز ظهر را نخوانده ، بنا بر اظهر و احوط بايد اول نماز عصر و بعد از آن نماز ظهر را قضا نمايد .
( 1120 ) اگر بخواهد قضاى چند نماز غير يوميه ، مانند نماز آيات را بخواند يا مثلا بخواهد قضاى يك نماز يوميه و چند نماز غير يوميه را بخواند ، لازم نيست آنها را به ترتيب بجا آورد .
( 1121 ) اگر كسى نداند و گمان هم ندارد كه نمازهايى كه از او قضا شده كدام يك جلوتر بوده ، بنابر اقوى لازم نيست به طورى بخواند كه ترتيب حاصل شود و مىتواند هر كدام را خواست مقدم بدارد ، اگر چه احتياط ، در صورتى كه عسر و حرج پيش نيايد و موجب فوت آنچه يقينا فوت شده ، نشود ، تحصيل يقين به ترتيب است ، پس اگر نداند نماز مغرب و ظهر كه از او فوت شده كدام يك جلوتر بوده يك نماز مغرب بين دو ظهر يا يك نماز ظهر بين دو مغرب بنابر احتياط مستحب بخواند .
( 1122 ) اگر نماز ظهر و عصر از او قضا شده ولى نمىداند از يك روز بوده يا از دو روز و نمى داند كدام زودتر قضا شده ، مىتواند دو نماز چهار ركعتى بخواند : چهار ركعت اول به قصد نمازى كه اول فوت شده و چهار ركعت دوم به قصد نماز دوم .

220