( 1087 ) مسافرى كه مىخواهد ده روز در محلى بماند ، اگر از اول قصد داشته باشد كه در بين ده روز به اطراف آنجا برود ، چنانچه جايى كه مىخواهد برود از مقدار ترخص دور تر نباشد ، بايد در همه ده روز نماز را تمام بخواند ، و اگر از مقدار ترخص دور تر باشد ولى كمتر از مقدار مسافت يعنى چهار فرسخ شرعى باشد ، چنانچه قسمت عمده روز را در محل اقامت باشد كافى است و نمازش تمام است و عرفا صدق اقامت ده روز در آنجا مىكند .
( 1088 ) مسافرى كه تصميم ندارد ده روز در جايى بماند ، مثلا قصدش اين است كه اگر رفيقش بيايد يا منزل خوبى پيدا كند ، ده روز بماند ، بايد نماز را شكسته بخواند .
( 1089 ) اگر مسافر قصد كند ده روز در محلى بماند ، چنانچه پيش از خواندن يك نماز چهار ركعتى از ماندن منصرف شود ، يا مردد شود كه در آنجا بماند يا به جاى ديگر برود ، بايد نماز را شكسته بخواند ، و اگر بعد از خواندن يك نماز چهار ركعتى از ماندن منصرف شود يا مردد شود ، تا وقتى در آنجا هست ، بايد نماز را تمام بخواند . و بنابر اظهر چه اين نماز چهار ركعتى را به طور اداء خوانده باشد يا قضاى يك نماز چهار ركعتى باشد كه در همان محل از او فوت شده باشد ، ولى فقط گذشتن وقت نماز چهار ركعتى كافى نيست ، مثل اين كه در تمام وقت حائض يا بيهوش يا در حال جنون باشد ، و اگر قبل از قضاى نمازش از نيت عدول كرده ، بايد نمازش را شكسته بخواند .
( 1090 ) مسافرى كه قصد كرده ده روز در محلى بماند ، اگر روزه بگيرد و بعد از ظهر از ماندن در آنجا منصرف شود ، چنانچه يك نماز چهار ركعتى خوانده باشد ، روزه اش صحيح است و تا وقتى در آنجا هست بايد نمازهاى خود را تمام بخواند و اگر يك نماز چهار ركعتى نخوانده باشد ، روزه آن روزش صحيح است ، اما نمازهاى خود را بايد شكسته بخواند و روزهاى بعد هم نمىتواند روزه بگيرد .
( 1091 ) اگر مسافر به نيت اين كه نماز را شكسته بخواند مشغول نماز شود و در بين نماز تصميم بگيرد كه ده روز يا بيشتر بماند ، بايد نماز را چهار ركعتى تمام نمايد .
و اگر بعد از سلام نماز از نيت خود برگشت ، بنابر اظهر اين برگشت از نيت بعد از

214