تمام كند و نمازش بنا بر اظهر صحيح است ، ولى اگر در اثناء دو ركعت نماز احتياط نشسته يادش بيايد ، بايد احتياطا نمازش را اعاده كند .
( 997 ) اگر بين دو و سه و چهار شك كند و موقعى كه دو ركعت نماز احتياط ايستاده را مىخواند پيش از ركوع ركعت دوم يادش بيايد كه نماز را سه ركعت خوانده ، بايد بنشيند و نماز احتياط را يك ركعتى تمام كند و بنا بر اظهر نمازش صحيح است .
( 998 ) اگر در بين نماز احتياط بفهمد كسرى نمازش بيشتر يا كمتر از نماز احتياط بوده ، چنانچه نتواند نماز احتياط را مطابق كسرى نمازش تمام كند ، بايد آن را تمام كند و بنابر احتياط واجب ، نماز را دوباره بخواند مثلا در شك بين سه و چهار اگر موقعى كه دو ركعت نماز احتياط نشسته را مىخواند ، يادش بيايد كه نماز را دو ركعت خوانده ، چون نمىتواند دو ركعت نشسته را بجاى دو ركعت ايستاده حساب كند ، بايد بعد از تمام كردن نماز احتياط ، نماز را احتياطا اعاده نمايد ، و احتياط بيشتر در اين است كه اگر قبل از ركوع ركعت اول متوجه نقصان نماز شد ، بايستد و دو ركعت نماز احتياط ايستاده بخواند و بعد نمازش را دو مرتبه اعاده كند .
( 999 ) اگر شك كند نماز احتياطى كه بر او واجب بوده بجا آورده يا نه ، بنا مىگذارد كه خوانده است ، اگر چه احتياط مستحب آن است كه در صورتى كه از حال نماز خارج نشده آن را بجا آورد .
( 1000 ) اگر در نماز احتياط ، ركنى را كم يا زياد كند ، يا مثلا به جاى يك ركعت دو ركعت بخواند ، نماز احتياط باطل مىشود . و احتياط در جايى كه سهوا نماز احتياط را باطل كرده باشد اين است كه نماز احتياط و اصل نماز را دوباره بخواند .
( 1001 ) موقعى كه مشغول نماز احتياط است اگر در يكى از كارهاى آن شك كند بايد به شك خود اعتنا نكند اگر چه محل آن نگذشته باشد بنابر اظهر .
( 1002 ) اگر در عدد ركعات نماز احتياط شك كند به آن اعتنا نمىكند و بنا بر اظهر بنا را بر صحيح بودن نماز مىگذارد . و اگر بعد از نماز شك كرد كه احتياط لازم يك ركعت است يا دو ركعت ، احتياطا هر دو را بجا مىآورد و سپس نماز را اعاده مىكند .

197