قصدش اين باشد كه اين كار جزء نماز است يا انجام دادن آن لازم است ، در غير اين صورت اگر عمدا اين كار را بكند ، از روى احتياط نمازش را بايد دوباره بخواند .
( 928 ) هر گاه براى ادب دست ها را روى هم بگذارد ، بنا بر احتياط واجب بايد نماز را دوباره بخواند ، ولى اگر از روى فراموشى يا ناچارى يا براى كار ديگر مثل خاراندن دست و مانند آن ، دست ها را روى هم بگذارد بنا بر اظهر اشكال ندارد .
چهارم : بنا بر احتياط آن كه بعد از خواندن حمد ، آمين بگويد و گفتن آن حرام است . ولى اگر اشتباها يا از روى تقيه بگويد ، نمازش باطل نمىشود .
پنجم : آن كه عمدا با تمام بدن به پشت سر يعنى بيش از سمت راست و چپ توجه كند و اگر فقط با صورت به طرف راست يا چپ توجه كند نمازش باطل نمىشود ، و اگر عمدا با تمام بدن به راست يا چپ و يا فقط با صورت به پشت سر توجه نمايد ، بنا بر اظهر و احوط نمازش باطل است . و اگر سهوا و يا از روى فراموشى باشد ، مانعى ندارد در اولى و محل احتياط است در دومى .
ششم : آن كه عمدا كلمه اى بگويد كه دو حرف يا بيشتر داشته ، ولى بى معنا باشد و يا اين كه يك حرف يا بيشتر بوده ولى معنا داشته باشد .
( 929 ) سرفه كردن ، آروغ زدن و آه كشيدن در نماز اشكال ندارد ولى گفتن آخ و آه و مانند اينها كه دو حرف است ، اگر عمدى باشد نماز را باطل مىكند . ولى اگر بگويد : " آه من ذنوبي " اشكال ندارد .
( 930 ) اگر كلمه اى را به قصد ذكر بگويد ، مثلا به قصد ذكر بگويد " الله اكبر " ، و در موقع گفتن آن صدا را بلند كند كه چيزى را به ديگرى بفهماند ، اشكال ندارد ، ولى اگر به قصد اين كه چيزى را به كسى بفهماند كلمه اى را ، مناسب مقصودش بگويد ، اگر چه قصد ذكر هم داشته باشد ، نماز باطل مىشود .
( 931 ) قرآن يا دعا خواندن در نماز اشكال ندارد مگر چهار آيه اى كه سجده واجب دارند - و در مسأله 898 گذشت - يا اين كه دعا خواندن به طورى كه به نظم واجب در قرائت و يا ذكر واجب صدمه بزند و يا نفرين بر مؤمن باشد كه در اين صورت نماز باطل خواهد بود .
( 932 ) دعا يا ذكر خداوند متعال به هر لغتى كه مخصوص نمازگزار باشد ، در

182