سجده رود .
( 867 ) جاى پيشانى نمازگزار از محل ايستادن او در قيام و محل دو انگشت بزرگ پا در موقع سجده به اندازه يك خشت كه چهار انگشت بسته است بايد بلند تر نباشد و احتياط در اين است كه پايين تر از چهار انگشت بسته هم نباشد .
( 868 ) در زمين سراشيب كه سراشيبى آن درست معلوم نيست ، بايد جاى پيشانى نماز گزار از جاى انگشتهاى پا بيش از چهار انگشت بسته بلند تر نباشد و بنا بر احتياط بايد پايين تر نيز نباشد .
( 869 ) اگر پيشانى را سهوا به چيزى بگذارد كه از جاى انگشتهاى پا و سر زانوهاى او بلند تر از چهار انگشت بسته است ، چنانچه بلندى آن به قدرى است كه نمىگويند در حال سجده است ، مىتواند سر را بردارد و به چيزى كه بلندى آن به اندازه چهار انگشت بسته يا كمتر است بگذارد ، و مى تواند سر را كم كم بكشد تا به روى آنچه به اندازه چهار انگشت يا كمتر است برسد ، و اگر بلندى آن به قدرى است كه مىگويند در حال سجده است احتياط واجب آن است كه پيشانى را از روى آن بكشد تا به روى چيزى كه بلندى آن به اندازه چهار انگشت بسته يا كمتر است برسد ، و اگر كشيدن پيشانى ممكن نيست ، بنا بر احتياط واجب بايد نماز را تمام كند و دوباره بخواند .
( 870 ) بايد بين پيشانى و آنچه بر آن سجده مىكند چيزى نباشد پس اگر مهر به قدرى چرك باشد كه پيشانى به خود مهر نرسد ، سجده باطل است ، ولى اگر مثلا رنگ مهر تغيير كرده باشد اشكال ندارد .
( 871 ) در سجده بايد تمام كف دست را بر زمين بگذارد ولى در حال ناچارى پشت دست هم مانعى ندارد . و اگر پشت دست ممكن نباشد ، بايد مچ دست را بگذارد و چنانچه آن را هم نتواند ، بايد تا آرنج هر جا را كه مىتواند بر زمين بگذارد و اگر آن هم ممكن نيست ، گذاشتن بازو كافى است .
( 872 ) در سجده بايد سر دو انگشت بزرگ پاها را به زمين بگذارد و اگر روى انگشت بزرگ پا يعنى طرف ناخن و يا پشت آن را هم به زمين بگذارد كافى بودنش خالى از وجه نيست ولى خلاف احتياط است . و اگر فقط انگشت هاى ديگر پا ، يا

169