سوره را بخواند ، و اگر در كارى عجله داشته باشد به طورى كه اگر سوره را بخواند ضررى به او مىرسد ، مىتواند سوره را نخواند .
( 807 ) اگر عمدا سوره را پيش از حمد بخواند و قصد او اين باشد كه سوره جزء نماز باشد نمازش باطل است ، ولى اگر قصد او قرآن خواندن باشد مانعى ندارد و بعد از حمد يك سوره بنا بر احتياطى كه قبلا ذكر شد مىخواند ، و اگر اشتباها سوره را پيش از حمد بخواند و در بين آن يادش بيايد ، بايد سوره را رها كند و بعد از خواندن حمد ، سوره را از اول بخواند .
( 808 ) اگر حمد و سوره يا يكى از آنها را فراموش كند و بعد از رسيدن به ركوع بفهمد ، نمازش صحيح است ولى بايد دو سجده سهو به خاطر فراموش كردن قرائت بجا آورد .
( 809 ) اگر پيش از آن كه براى ركوع خم شود ، بفهمد كه حمد و سوره را نخوانده ، بايد بخواند . و اگر بفهمد سوره را نخوانده ، بايد فقط سوره را بنا بر احتياطى كه گذشت بخواند ، ولى اگر بفهمد حمد تنها را نخوانده ، بايد اول حمد و بعد از آن دوباره سوره را بخواند و بعد از نماز دو سجده سهو به خاطر زياد شدن سوره بجا آورد ، و نيز اگر خم شود و پيش از آن كه به ركوع برسد ، بفهمد حمد و سوره ، يا سوره تنها ، يا حمد تنها را نخوانده ، بايد بايستد و به همين دستور عمل نمايد .
( 810 ) اگر در نماز يكى از چهار سوره اى را كه آيه سجده دارد ، عمدا بخواند نمازش بنابر احتياط باطل است . ولى در نماز مستحبى خواندن يكى از آنها جايز است و در بين نماز سجده مىكند .
( 811 ) اگر اشتباها مشغول خواندن سوره اى شود كه سجده واجب دارد ، چنانچه پيش از رسيدن به آيه سجده بفهمد ، بايد آن سوره را رها كند و بنا بر احتياط سوره ديگر بخواند ، و اگر بعد از خواندن آيه سجده بفهمد ، بايد بنا بر احتياط سوره ديگرى بخواند و بعد از نماز ، سجده آن آيه اى كه سجده واجب داشته است بجا آورد .
( 812 ) اگر در نماز آيه سجده را بشنود ، بنا بر احوط بعد از نماز سجده آن را بجا

160