لباس نجس نماز بخواند ، ولى در صورتى كه نجاست يكى از آنها بيشتر باشد ، لازم است بنا بر احتياط آن را آب بكشد ، بلكه بعيد نيست وظيفه اش همين باشد .
( 684 ) كسى كه غير از لباس نجس ، لباس ديگرى ندارد و در اثر تنگى وقت يا به علت ديگرى نمىتواند آن را تطهير كند ، بايد با آن نماز بخواند و نمازش صحيح است .
( 685 ) كسى كه دو لباس دارد ، اگر بداند يكى از آنها نجس است و نداند كدام است ، چنانچه وقت دارد بايد با هر دو لباس نماز بخواند ، مثلا اگر مىخواهد نماز ظهر و عصر بخواند ، بايد با هر كدام يك نماز ظهر و يك نماز عصر بخواند ولى اگر وقت تنگ است ، با هر كدام نماز بخواند كافى است .
شرط دوم :
( 686 ) لباس نمازگزار بايد مباح باشد و كسى كه مىداند پوشيدن لباس غصبى حرام است ، اگر عمدا در لباس غصبى نماز بخواند ، بنا بر احتياط بايد آن نماز را دوباره با لباس غير غصبى بخواند ، گرچه با تحقق قصد قربت ، اظهر صحت نماز است . و در صورت غصبى بودن چيزهايى كه به تنهايى عورت را نمىپوشاند مثل عرقچين ، و هم چنين چيزهايى كه نمازگزار آنها را پوشيده ولى ساتر مباح ديگرى دارد نيز همين حكم جارى است .
( 687 ) كسى كه مىداند پوشيدن لباس غصبى حرام است ، ولى نمىداند نماز را باطل مىكند ، اگر عمدا با لباس غصبى نماز بخواند حكمش همان است كه در مسأله قبل گفته شد .
( 688 ) اگر لباسى را با رنگ غصبى رنگ نمايند و عين آن باقى باشد ، يا با نخ غصبى دوخته باشند به طورى كه آن نخ عرفا تلف شده حساب نشود ، نماز با آن حرام و بنا بر احتياط باطل است .
( 689 ) اگر نداند يا فراموش كند كه لباس او غصبى است اگر چه خودش آن لباس را غصب كرده باشد و با آن نماز بخواند ، نمازش بنابر اظهر صحيح است .
( 690 ) اگر صاحب لباس غصبى در خصوص نماز در آن لباس اذن داد و يا به

138