آن كه چيزى از نماز را با نجاست بخواند ، ملتفت شود كه نجس شده يا بفهمد بدن يا لباسش نجس است و شك كند كه همان وقت نجس شده يا از پيش نجس بوده ، در صورتى كه آب كشيدن بدن يا لباس يا عوض كردن لباس يا بيرون آوردن آن ، نماز را به هم نمىزند ، بايد در بين نماز بدن يا لباس را آب بكشد يا لباس را عوض نمايد يا اگر چيز ديگرى عورت او را پوشانده ، لباس را بيرون آورد . ولى چنانچه طورى باشد كه اگر بدن يا لباس را آب بكشد يا لباس را عوض كند يا بيرون آورد ، نماز به هم مىخورد ، يا اگر لباس را بيرون آورد ، برهنه مىماند ، بايد نماز را بشكند و با بدن و لباس پاك نماز بخواند . و همين حكم در مورد كسى كه در بين نماز فهميد كه قبلا بدن يا لباسش نجس شده است ولى تا به حال نمىدانسته ، در مورد بقيه نماز كه مىخواهد بخواند ، بنا بر اظهر جارى است .
( 676 ) كسى كه در تنگى وقت مشغول نماز است ، اگر در بين نماز لباس او نجس شود و پيش از آن كه چيزى از نماز را با نجاست بخواند ، بفهمد كه نجس شده يا بفهمد كه لباس او نجس است و شك كند كه همان وقت نجس شده يا از پيش نجس بوده ، در صورتى كه آب كشيدن يا عوض كردن يا بيرون آوردن لباس ، نماز را به هم نمىزند و مى تواند لباس را بيرون آورد بايد لباس را آب بكشد يا عوض كند يا اگر چيز ديگرى عورت او را پوشانده ، لباس را بيرون آورد و نماز را تمام كند . اما اگر چيز ديگرى عورت او را نپوشانده و لباس را هم نمىتواند آب بكشد يا عوض كند ، در صورتى كه مىتواند لباس نجس را كم كند يعنى مقدارى كه لازم نيست را از بدن بيرون آورد ، بايد اين كار را انجام دهد و در غير اين صورت بايد با همان لباس نجس نماز بخواند .
( 677 ) كسى كه در تنگى وقت مشغول نماز است ، اگر در بين نماز بدن او نجس شود و پيش از آن كه چيزى از نماز را با نجاست بخواند ملتفت شود كه نجس شده ، يا بفهمد بدن او نجس است و شك كند كه همان وقت نجس شده يا از پيش نجس بوده يا اين كه در بين نماز بفهمد كه قبلا در حال نماز بدنش نجس شده و تا به حال نمىدانسته ، در تمامى اين موارد در صورتى كه آب كشيدن بدن ، نماز را به هم نمىزند ، بدن را آب بكشد و اگر نماز را به هم مىزند ، بايد با همان حال نماز را تمام

136