آن مشكل باشد ، بايد در طرفى كه هموار است به اندازه پرتاب دو تير و در طرفى كه اين طور نيست به اندازه پرتاب يك تير جستجو كند ، و همين طور است اگر در يك طرف قسمتى هموار و قسمت ديگر ناهموار باشد .
( 554 ) كسى كه وقت نماز او تنگ نيست و براى تهيه آب وقت دارد اگر يقين يا اطمينان دارد كه در محلى دور تر از مقدارى كه بايد جستجو كند آب هست ، در صورتى كه مانعى نباشد و مشقت هم نداشته باشد بايد براى تهيه آب برود .
( 555 ) لازم نيست خود انسان در جستجوى آب برود ، بلكه مىتواند كسى را كه به گفته او اطمينان دارد بفرستد و در اين صورت اگر يك نفر از طرف چند نفر برود كافى است ، و هم چنين اگر كسى اهل آن ناحيه باشد و خبر از نبودن آب بدهد به همان اكتفا مىشود .
( 556 ) اگر احتمال دهد كه داخل بار سفر خود ، يا در منزل يا در قافله آب هست ، بايد به قدرى جستجو نمايد كه به نبودن آب يقين كند ، يا از پيدا كردن آن نا اميد شود .
( 557 ) اگر پيش از وقت نماز جستجو نمايد و آب پيدا نكند و تا وقت نماز همان جا بماند ، لازم نيست كه دوباره در جستجوى آب برود .
( 558 ) اگر بعد از داخل شدن وقت نماز جستجو كند و آب پيدا نكند و تا وقت نماز ديگر در همان جا بماند ، جستجوى دوباره لازم نيست .
( 559 ) اگر از درنده بترسد ، يا جستجوى آب به قدرى سخت باشد كه نتواند تحمل كند ، يا وقت نماز به قدرى تنگ باشد كه هيچ نتواند جستجو كند ، جستجو لازم نيست ولى اگر بتواند مقدارى جستجو كند همان مقدار جستجو لازم است ، و اگر از دزد بر جان يا مال خودش بترسد نبايد در جستجوى آب برود .
( 560 ) اگر در جستجوى آب نرود تا وقت نماز تنگ شود ، معصيت كرده ولى نمازش با تيمم صحيح است .
( 561 ) كسى كه يقين دارد آب پيدا نمىكند ، چنانچه دنبال آب نرود و با تيمم نماز بخواند و بعد از نماز بفهمد كه اگر جستجو مىكرد آب پيدا مىشد ، بايد بنا بر احتياط واجب نماز را اعاده نمايد .

111