نام کتاب : توضيح المسائل ( فارسي ) نویسنده : الشيخ محمد تقي بهجت جلد : 1 صفحه : 300
مال زكات است ، همين كه دهنده زكات مىگويد ، به عنوان زكات دادم ، پذيرفته مىشود ، و در صورت بقاى عين آن مال ، حق پس گرفتن آن را دارد ولى مىتواند پس نگيرد و از مال خود دوباره بدهد . ( 1532 ) مسافرى كه خرجى او تمام شده يا مركبش از كار افتاده ، چنانچه سفر او سفر معصيت نباشد و نتواند با قرض كردن يا فروختن چيزى خود را به مقصد برساند ، اگر چه در وطن خود فقير نباشد ، مىتواند زكات بگيرد ، ولى اگر بتواند در جاى ديگر با قرض كردن يا فروختن چيزى مخارج بقيه سفر خود را فراهم كند ، فقط به مقدارى كه به آنجا برسد ، مىتواند زكات بگيرد . ( 1533 ) مسافرى كه در سفر درمانده شده و زكات گرفته ، بعد از آن كه به وطنش رسيد ، اگر چيزى از زكات باقى مانده باشد ، در صورتى كه باز گرداندن آن به صاحب مال يا نايب او مشقت داشته باشد ، بايد آن را به حاكم شرع بدهد و بگويد آن زكات است ، و اگر به حاكم شرع هم ممكن نشد به مؤمنين عادل مىدهد كه آنها به مصرف زكات برسانند . و اگر آن هم ممكن نشد ، خودش مىتواند آن را در موارد مصرف زكات صرف كند . شرايط مستحقين زكات ( 1534 ) مستحق زكات بايد مؤمن ( شيعه ) باشد مگر مورد چهارم و هفتم از مصارف زكات ، كه شرايط خاص خود را دارد . ( 1535 ) اگر طفل يا ديوانه اى از شيعه فقير باشد ، انسان مىتواند به ولى او زكات بدهد كه به مصرف او برساند . ( 1536 ) اگر به ولى طفل و ديوانه دسترسى ندارد ، مىتواند خودش يا به وسيله فردى امين زكات را به مصرف طفل يا ديوانه برساند ، و بايد موقعى كه زكات را به مصرف آنان مىرساند ، نيت زكات كند . و اگر طفل مميز است و اطمينان دارد كه در همان مواردى صرف مىكند كه ولى او صرف مىكرد ، مىتوان به خود طفل نيز داد و هم چنين به سفيه ، با اطلاع ولى او ، مىتوان زكات داد .
300
نام کتاب : توضيح المسائل ( فارسي ) نویسنده : الشيخ محمد تقي بهجت جلد : 1 صفحه : 300