نمىتواند بنا بر احتياط به زن مستحاضه اقتدا نمايد .
( 1177 ) امامت كسى كه مرض خوره يا پيسى دارد ، مكروه است مگر براى كسى كه مثل او است ، و امامت براى كسانى كه تمايل به امامت او ندارند مكروه است و همچنين كسى كه حد شرعى بر او اجرا شده ، هر چند توبه كرده و حكم به عدالت او شده باشد ، مگر براى مثل خودش على الاظهر ، همچنين امامت كسى كه با تيمم نماز مىخواند براى كسى كه با وضو نماز مىخواند ، مكروه است .
احكام جماعت ( 1178 ) موقعى كه مأموم نيت مىكند ، بايد امام را معين نمايد ولى دانستن اسم او لازم نيست ، مثلا اگر نيت كند : اقتدا مىكنم به امام حاضر ، نمازش صحيح است .
( 1179 ) اگر كسى به قصد اين كه فلانى است اقتدا كند بعدا معلوم شود كه شخص ديگرى است ، نماز او به جماعت باطل است ولو آن ديگرى هم نزد او عادل باشد ، و اگر به صورت وجوب يا استحباب يا احتياط ، مأموم قرائت نماز خود را خوانده باشد نماز او به طور فرادى صحيح است ، ولى اگر طورى بوده كه اگر قبل از نماز مىفهميد كه دومى است ، به او هم مثل اولى اقتدامى كرد ، نمازش به جماعت نيز صحيح است .
( 1180 ) مأموم بايد غير از حمد و سوره ، همه چيز نماز را خودش بخواند ، ولى اگر ركعت اول يا دوم او ركعت سوم يا چهارم امام باشد ، بايد حمد و سوره خود را بخواند .
( 1181 ) مأموم در نماز با مخالفين ( غير شيعه ) واجب است به وظيفه منفرد عمل كند ، و اگر لازم است تقيه كند ، حمد و سوره ولا اقل حمد را به صورت آهسته بخواند ، ولى در غير اين صورت نماز را اعاده نمايد .
( 1182 ) اگر مأموم در ركعت اول و دوم نماز صبح ، مغرب و عشا صداى حمد و سوره امام را بشنود ، اگر چه كلمات را تشخيص ندهد ، بايد بنا بر احتياط حمد و

230