" نماز قضا " ( 1112 ) كسى كه نماز واجب خود را در وقت آن نخوانده ، بايد قضاى آن را بجا آورد ، اگر چه در تمام وقت نماز ، خواب مانده يا به سبب مستى نماز نخوانده باشد ، ولى كسى كه در تمام وقت نماز ، هنوز بالغ نشده و يا ديوانه و يا بيهوش است و يا زنى كه در تمام وقت نماز در حال حيض يا نفاس است ، نمازى كه اينها نخوانده اند قضا ندارد ، مگر اين كه قبل از تمام شدن وقت نماز ، اين افراد از چنين حالى خارج شوند يعنى شخص غير بالغ به تكليف برسد و بيهوش به هوش آيد و زن از حيض و نفاس پاك شود و مجنون عاقل شود ، كه در اين صورت نمازى را كه لا اقل يك ركعت از آن را ولو با تيمم و حذف مستحبات ، در وقت مىتوانسته بخواند و نخوانده ، بايد قضا نمايد .
( 1113 ) اگر كسى به اختيار خود سبب حصول ديوانگى يا بيهوشى ، يا حيض و نفاس در خود شود ، بنابر احتياط واجب بايد نمازهاى فوت شده در آن حال را قضا نمايد ، خصوصا اگر اين عمل بعد از دخول وقت باشد .
( 1114 ) نمازهايى كه واجب است قرائت در آنها بلند خوانده شود هنگام قضا هم بايد بلند خوانده شود و هم چنين نمازهايى كه واجب است آهسته بخواند هنگام قضا نيز واجب است آهسته بخواند . و بلند يا آهسته خواندن قضاى نافله ها تابع خود آنها است .
( 1115 ) كسى كه وضو ، غسل و تيمم برايش ممكن نيست ، در خود وقت ، نماز بر او واجب نيست و بنابر احتياط واجب بايد در وقتى كه قادر بر تحصيل طهارت است نماز را قضا نمايد ، خصوصا اگر خودش با اختيار سبب از بين رفتن تمكن شده باشد ، بلكه اگر اين عمل بعد از گذشتن وقت كافى براى انجام نماز صورت گيرد ، بايد نمازش را قضا كند .
( 1116 ) كافر اصلى ، به جميع اقسام آن ، در صورتى كه مسلمان شود ، نمازهاى سابق او قضا ندارد ، و اما مسلمانى كه نماز نخوانده اگر چه معذور بوده يا مسلمانى

219