" لباس نمازگزار " لباس نمازگزار شش شرط دارد :
1 - آن كه پاك باشد .
2 - آن كه مباح باشد .
3 - آن كه از اجزاء مردار نباشد .
4 - آن كه از اجزاء حيوان حرام گوشت نباشد .
5 و 6 - آن كه اگر نمازگزار مرد است ، لباس او ابريشم خالص و طلا باف نباشد .
و تفصيل اينها در مسائل آينده گفته مىشود .
شرط اول :
( 670 ) لباس نمازگزار بايد پاك باشد و اگر كسى در حال اختيار با بدن يا لباس نجس نماز بخواند ، نمازش باطل است . مگر در مواردى كه استثنا شده و بعدا خواهد آمد .
( 671 ) كسى كه از روى تقصير نمىداند با بدن و لباس نجس ، نماز باطل است ، اگر با بدن يا لباس نجس نماز بخواند ، نمازش باطل است .
( 672 ) اگر به واسطه ندانستن مسأله از روى تقصير ، چيز نجس را نداند نجس است ، مثلا نداند عرق كافر نجس است ، و با آن نماز بخواند ، نمازش باطل است .
( 673 ) اگر نداند كه بدن يا لباسش نجس است و بعد از نماز بفهمد نجس بوده ، نمازش صحيح است .
( 674 ) اگر فراموش كند كه بدن يا لباسش نجس است ، و در بين نماز يا بعد از آن يادش بيايد ، بايد نماز را دوباره بخواند و اگر وقت گذشته ، قضا نمايد .
( 675 ) كسى كه در وسعت وقت مشغول نماز است ، اگر در بين نماز بدن يا لباسش نجس شود و نجس طورى نباشد كه نماز با آن بى اشكال باشد ( كه بعدا خواهد آمد ) بلكه طورى نجس شود كه نماز خواندن با آن صحيح نباشد و پيش از

135