2 - آن كه خون اول در روزهاى عادت نباشد ، و تمام خون دوم يا مقدارى از آن در روزهاى عادت باشد ، كه بايد همه خون دوم را حيض ، و خون اول را استحاضه قرار دهد .
3 - آن كه مقدارى از خون اول و دوم در روزهاى عادت باشد و خون اولى كه در روزهاى عادت بوده ، از سه روز كمتر نباشد و با پاكى وسط و مقدارى از خون دوم كه آن هم در روزهاى عادت بوده از ده روز بيشتر نباشد كه در اين صورت ، اگر يك روز يا دو روز خون زودتر ديده باشد ، احتياط واجب آنست كه در اين دو روز آنچه را كه بر حائض حرامست ترك كند و كارهاى مستحاضه را بجا آورد و همچنين به مقدار آن از ايام عادت را در آخر ده روز ، احتياط واجب بنمايد و مقدارى از خون اول را كه در عادت بوده با مقدارى از خون دوم را كه در عادت بوده ، حيض قرار دهد و در پاكى در بين احتياط واجب كند به ترك آنچه بر حائض حرام است و عبادتهاى خود را بجا آورد ، مثلا - اگر عادتش از سوم ماه تا دهم بوده - در صورتى كه يك ماه از اول تا ششم ، خون ببيند و يك روز پاك شود و بعد تا چهاردهم ، خون ببيند در روز اول و دوم ماه و نهم و دهم ، بايد چنانچه گفته شد احتياط نمايد و روز سوم تا ششم و هشتم را حيض قرار دهد و در هفتم كه پاكى در بين است نيز به نحوى كه گفته شد ، احتياط واجب كند به ترك آنچه بر حائض حرام است و بجا آوردن عبادتها .
4 - آن كه مقدارى از خون اول و دوم در روزهاى عادت باشد ، ولى هر يك از خون اولى و دومى ، كه در روزهاى عادت بوده ، از سه روز كمتر باشد ، كه بايد در تمام دو خون كارهائى را كه بر حائض حرام است ، ترك كند و كارهاى مستحاضه را بجا آورد و در پاكى در بين كارهائى را كه بر حائض حرام است ، ترك كند و عبادتهاى خود را انجام دهد .
مسأله 490 - زنى كه عادت وقتيه و عدديه دارد ، اگر در وقت عادت ،

95