بند نمىآيد و آب براى آن ضرر ندارد ، چنانچه در آب كر يا جارى فرو برد و قدرى فشار دهد كه خون بند بيايد ، بعد به نيت وضو از آب بيرون بياورد وضو صحيح است .
شرط هفتم - آن كه وقت براى وضو و نماز كافى باشد .
مسأله 286 - هر گاه وقت بقدرى تنگ است كه اگر وضو بگيرد ، تمام نماز يا مقدارى از آن بعد از وقت خوانده مىشود ، بايد تيمم كند ولى اگر براى وضو و تيمم يك اندازه وقت لازم است ، بايد وضو بگيرد .
مسأله 287 - كسى كه در تنگى وقت نماز بايد تيمم كند ، اگر به قصد قربت يا براى كار مستحبى مثل خواندن قرآن وضو بگيرد ، صحيح است و اگر براى خواندن آن نماز وضو بگيرد ، بطورى كه فعلا داعى او بر وضو گرفتن فقط آن نماز باشد ، وضويش باطل است .
شرط هشتم - آن كه به قصد قربت - يعنى براى انجام فرمان خداوند عالم - وضو بگيرد و اگر براى خنك شدن يا به قصد ديگرى وضو بگيرد باطل است .
مسأله 288 - لازم نيست نيت وضو را به زبان بگويد يا از قلب خود بگذراند ولى بايد در تمام وضو متوجه باشد كه وضو مىگيرد . بطورى كه اگر از او بپرسند چه مىكنى بگويد ، وضو مىگيرم .
شرط نهم - آن كه وضو را به ترتيبى كه گفته شد بجا آورد - يعنى اول صورت و بعد دست راست و بعد دست چپ را بشويد و بعد از آن سر و بعد پاها را مسح نمايد - و بايد پاى چپ را پيش از پاى راست مسح نكند و اگر به اين ترتيب وضو نگيرد باطل است .
شرط دهم - آن كه كارهاى وضو را پشت سر هم انجام دهد .
مسأله 289 - اگر بين كارهاى وضو بقدرى فاصله شود كه وقتى

55