احكام مساقات مسأله 2246 - اگر انسان با كسى به اين قسم معامله كند كه درختهاى ميوه‌اى را كه ميوه آن مال خود او است ، يا اختيار ميوه‌هاى آن با او است ، تا مدت معينى به آن كس واگذار كند كه تربيت نمايد و آب دهد و به مقدارى كه قرار مىگذارند از ميوه آن بردارد ، اين معامله را مساقات مىگويند .
مسأله 2247 - معامله مساقات در درختهائى كه مثل بيد و چنار ميوه نمىدهد صحيح نيست و در مثل درخت حنا كه از برگ آن يا درختى كه از گل آن استفاده مىكنند صحت آن بعيد نيست .
مسأله 2248 - در معامله مساقات لازم نيست صيغه بخوانند بلكه اگر صاحب درخت به قصد مساقات آن را واگذار كند و كسى كه كار مىكند به همين قصد مشغول كار شود ، معامله صحيح است .
مسأله 2249 - مالك و كسى كه تربيت درختها را به عهده مىگيرد ، بايد مكلف و عاقل باشند و كسى آنها را مجبور نكرده باشد و نيز بايد سفيه نباشند ، يعنى مال خود را در كارهاى بيهوده مصرف نكنند و نيز بايد مالك ، از تصرف در مالش به حكم حاكم شرع ممنوع نباشد .
مسأله 2250 - مدت مساقات بايد معلوم باشد و اگر اول آن را معين كنند و آخر آن را موقعى قرار دهند كه ميوه آن سال بدست مىآيد و بحسب عادت آن موقع معلوم باشد صحيح است .
مسأله 2251 - بايد سهم هر كدام نصف يا ثلث حاصل و مانند اينها باشد و اگر قرار بگذارند كه مثلا صد من از ميوه ها مال مالك و بقيه مال كسى باشد كه كار مىكند معامله باطل است .

446