مسأله 1692 - كسى كه بواسطه مسافرت يا مرض روزه نمىگيرد ، نمىتواند زن روزه دار خود را مجبور به جماع كند . ولى اگر او را مجبور نمايد ، كفاره بر مرد واجب نيست .
مسأله 1693 - انسان نبايد در بجا آورد كفاره كوتاهى كند ، ولى لازم نيست فورا آن را انجام دهد .
مسأله 1694 - اگر كفاره بر انسان واجب شود و چند سال آن را بجا نياورد ، چيزى بر آن اضافه نمىشود .
مسأله 1695 - كسى كه بايد براى كفاره يك روز شصت فقير را طعام بدهد اگر به شصت فقير دسترسى دارد ، نبايد به هر كدام از آنها بيشتر از يك مد كه تقريبا ده سير است طعام بدهد ، يا يك فقير را بيشتر از يك مرتبه سير نمايد ، ولى مىتواند براى هر يك از عيالات فقير اگر چه صغير باشند يك مد به آن فقير بدهد .
مسأله 1696 - كسى كه قضاى روزه رمضان را گرفته ، اگر بعد از ظهر عمدا كارى كه روزه را باطل مىكند انجام دهد ، بايد بده فقير هر كدام يك مد كه تقريبا ده سير است طعام بدهد و اگر نمىتواند ، سه روز روزه بگيرد .
جاهائى كه فقط قضاى روزه واجب است مسأله 1697 - در چند صورت فقط قضاى روزه بر انسان واجب است و كفاره واجب نيست : اول - آن كه در شب ماه رمضان جنب باشد و به تفصيلى كه در مسأله 1639 گفته شد تا اذان صبح از خواب دوم بيدار نشود ولى در خواب سوم احتياط واجب كفاره است . دوم - عملى كه روزه را باطل مىكند بجا نياورد ولى نيت روزه نكند ، يا ريا كند ، يا قصد كند كه روزه نباشد ، يا قصد كند كارى كه روز را باطل مىكند انجام دهد . سوم -

335