مجتهدى بايد تقليد كرد كه : مرد بالغ عاقل شيعه دوازده امامى حلال زاده زنده و عادل باشد . و مقصود از عدالت آن است كه قدرت نفسانيه‌اى بر انجام واجبات و ترك گناهان كبيره و علاوه بر اينها مروة داشته باشد و اين معنى به وسيله حسن ظاهر شناخته مىشود و احتياط واجب آن است كه مرجع تقليد حريص به دنيا نباشد و لازم است از مجتهدين ديگر اعلم باشد يعنى در فهميدن حكم خدا از همه مجتهدين عصر خودش عالم‌تر باشد .
مسأله 4 - در صورتى كه دو مجتهد از نظر علمى مساوى باشند احتياط لازم آن است كه از كسى كه اتقى واورع است تقليد كند .
مسأله 5 - مجتهد اعلم را از سه راه مىتوان شناخت : اول آن كه خود انسان يقين و يا اطمينان پيدا كند ، مانند اين كه انسان خود از اهل خبره باشد و بتواند مجتهد اعلم را بشناسد ، دوم آن كه دو نفر عالم عادل كه مىتوانند مجتهد اعلم را تشخيص دهند اعلم بودن كسى را تصديق نمايند به شرط آن كه دو نفر عالم عادل ديگر با گفته آنان مخالفت ننمايند سوم آن كه اجتهاد و اعلم بودن شخصى به حدى شايع باشد كه از آن شيوع و شهرت براى انسان علم يا اطمينان حاصل شود .
مسأله 6 - اگر شناختن اعلم مشكل باشد بايد از كسى تقليد نمايد كه گمان به اعلم بودن او دارد بلكه اگر احتمال ضعيفى بدهد كه كسى اعلم است و احتمال اعلم بودن ديگرى را ندهد بايد از همان كس تقليد نمايد و همين طور اگر علم داشته باشد كه مثلا دو نفر يا مساوى در علم هستند و يا يكى از آنها به طور معين ، احتمالا اعلم است و احتمال اعلميت ديگرى را ندهد ، بايد از آن شخص معين تقليد نمايد و اگر چند نفر در نظر او اعلم از ديگران و با يكديگر مساوى باشند بايد از يكى از آنان تقليد كند .
مسأله 7 - بدست آوردن فتوى مجتهد سه راه دارد : اول شنيدن از خود مجتهد . دوم شنيدن از دو نفر عادل كه فتواى مجتهد را نقل مىكنند ، و خبر دادن

6