محل معلوم باشد كافى است و لازم نيست آن را معين كنند .
مسأله 2292 - اگر مالك با زارع قرار بگذارد كه مقدارى از حاصل براى او ( مالك ) باشد و بقيه را بين خودشان تقسيم كنند ، چنانچه بدانند كه بعد از برداشتن آن مقدار ، چيزى باقى مىماند مزارعه صحيح است .
مسأله 2293 - اگر مدت مزارعه تمام شود و حاصل به دست نيايد ، چنانچه مالك راضى شود كه با اجاره يا بدون اجاره ، زراعت در زمين او بماند و زارع هم راضى باشد مانعى ندارد ، و اگر مالك راضى نشود مىتواند زارع را وادار كند كه زراعت را بچيند . و اگر براى چيدن زراعت ضررى به زارع برسد لازم نيست عوض آن را به او بدهد ، ولى زارع اگر چه راضى شود كه به مالك چيزى بدهد ، نمىتواند مالك را مجبور كند كه زراعت در زمين بماند .
مسأله 2294 - اگر به واسطه پيش آمدى زراعت در زمين ممكن نباشد مثلا آب از زمين قطع شود ، در صورتى كه مقدارى از زراعت بدست آمده باشد حتى مثل علف كه مىتوان به حيوانات داد آن مقدار مطابق قرارداد مال هر دوى آنها است ، و در بقيه مزارعه باطل است . و اگر زارع زراعت نكند چنانچه زمين در تصرف او بوده و مالك در آن تصرفى نداشته است ، بايد اجاره آن مدت را به مقدار معمول به مالك بدهد ، و اگر به واسطه ترك زراعت خسارت و ضررى به زمين وارد شده زارع بايد خسارت را بپردازد .
مسأله 2295 - اگر مالك و زارع صيغه خوانده باشند ، بدون رضايت يكديگر نمىتوانند مزارعه را به هم بزنند ، و همچنين است اگر مالك به قصد مزارعه زمين را به كسى واگذار كند و طرف هم به همين قصد بگيرد ولى اگر در ضمن خواندن صيغه مزارعه شرط كرده باشند كه هر دو يا يكى از آنان حق به هم زدن معامله را داشته باشند مىتوانند مطابق قرارى كه گذاشته‌اند معامله را به هم بزنند .
مسأله 2296 - اگر بعد از قرارداد مزارعه ، مالك يا زارع بميرد مزارعه به هم

431