خشك كند . دوم : آن كه اگر عين نجاست در آن چيز باشد پيش از تابيدن آفتاب آن را بر طرف كنند . سوم : آن كه چيزى از تابيدن آفتاب جلوگيرى نكند ، پس اگر آفتاب از پشت پرده يا ابر و مانند اينها بتابد و چيز نجس را خشك كند ، آن چيز پاك نمىشود ، ولى اگر ابر يا پرده بقدرى نازك باشد كه از تابيدن آفتاب جلوگيرى نكند اشكال ندارد . چهارم : آن كه آفتاب به تنهائى چيز نجس را خشك كند پس اگر مثلا چيز نجس بواسطه باد و آفتاب خشك شود پاك نمىگردد ، ولى اگر باد بقدرى كم باشد كه نگويند به خشك شدن چيز نجس كمك كرده ، اشكال ندارد . پنجم : آن كه آفتاب مقدارى از بنا و ساختمان را كه نجاست به آن فرو رفته ، يك مرتبه خشك كند ، پس اگر يك مرتبه بر زمين و ساختمان نجس بتابد و روى آن را خشك كند ، و دفعه ديگر زير آن را خشك نمايد ، فقط روى آن پاك مىشود و زير آن نجس مىماند . ششم : آن كه ما بين روى زمين يا ساختمان كه آفتاب به آن مىتابد با داخل آن ، هوا يا جسم پاك ديگرى فاصله نباشد .
مسأله 194 - آفتاب ، حصر نجس را پاك مىكند و هم چنين درخت و گياه به واسطه آفتاب پاك مىشود .
مسأله 195 - اگر آفتاب به زمين نجس بتابد ، بعد انسان شك كند كه زمين موقع تابيدن آفتاب تر بوده يا نه ، يا ترى آن بواسطه آفتاب خشك شده يا نه ، آن زمين نجس است ، و هم چنين است اگر شك كند كه پيش از تابش آفتاب ، عين نجاست از زمين بر طرف شده يا نه ، يا شك كند چيزى مانع تابش آفتاب بوده يا نه ، آن زمين نجس است .
مسأله 196 - اگر آفتاب به يك طرف ديوار نجس بتابد ، طرفى كه آفتاب به آن نتابيده پاك نمىشود ، ولى اگر ديوار بقدرى نازك باشد كه بواسطه تابش به يك طرف ، طرف ديگرش هم خشك شود پاك مىگردد .

36