و دستها بريزد ، وضوى او به احتياط واجب باطل است و در صورتى كه با مشت يا چيز ديگر ، آب را از آنها بردارد و به صورت و دستها بريزد ، وضوى او صحيح است هر چند به وسيله آب برداشتن ، مرتكب معصيت شده است . مسأله 275 - اگر در حوضى كه مثلا يك آجر يا يك سنگ آن غصبى است ، وضو بگيرد ، صحيح است ، ولى اگر وضوى او تصرف در غصب حساب شود ، گناهكار است . مسأله 276 - اگر در صحن يكى از امامان يا امامزادگان كه سابقا قبرستان بوده ، حوض يا نهرى بسازند ، چنانچه انسان نداند كه زمين صحن را براى قبرستان وقف كردهاند ، وضو گرفتن در آن حوض و نهر اشكال ندارد . شرط ششم - آن كه اعضاء وضو موقع شستن و مسح كردن پاك باشد . مسأله 277 - اگر پيش از تمام شدن وضو ، جائى را كه شسته يا مسح كرده نجس شود ، صحيح است . مسأله 278 - اگر غير از اعضاء وضو جائى از بدن نجس باشد وضو صحيح است . ولى اگر مخرج را از بول يا غائط تطهير نكرده باشد ، احتياط مستحب آن است كه اول آن را تطهير كند بعد وضو بگيرد . مسأله 279 - اگر يكى از اعضاء وضو نجس باشد و بعد از وضو شك كند كه پيش از وضو آنجا را آب كشيده يا نه ، چنانچه در موقع وضو ملتفت پاك بودن و نجس بودن آنجا نبوده وضو باطل است و اگر مىداند ملتفت بوده ، يا شك دارد كه ملتفت بوده يا نه وضو صحيح است ، و در هر صورت جائى را كه نجس بوده بايد آب بكشد . مسأله 280 - اگر در صورت يا دستها بريدگى يا زخمى است كه خون آن بند نمىآيد ، و آب براى آن ضرر ندارد ، بايد در آب كر يا جارى فرو برد و قدرى فشار دهد كه خون بند بيايد ، و انگشت خود را روى زخم يا بريدگى در زير آب از بالا به پائين بكشد تا آب بر آن جارى شود .