مسأله 2333 - اگر صاحب مال براى نگهدارى مال خود جائى را معين كند ولى به كسى كه امانت را قبول كرده نگويد كه آن را به جاى ديگر نبر ، چنانچه امانت دار احتمال دهد كه در آنجا از بين مىرود بايد آن را به جاى ديگرى كه مال در آنجا محفوظ تر است ببرد و چنانچه مال در آنجا تلف شود ضامن نيست مگر آن كه صاحب مال هم احتمال تلف شدن مال را در آنجا بدهد در اين صورت لازم نيست از آنجا ببرد .
مسأله 2334 - اگر صاحب مال ديوانه شود كسى كه امانت را قبول كرده بايد فورا امانت را به ولى او برساند و يا به ولى او خبر دهد ، و اگر بدون عذر شرعى مال را به ولى او ندهد و از خبر دادن هم كوتاهى كند و مال تلف شود ، بايد عوض آن را بدهد .
مسأله 2335 - اگر صاحب مال بميرد ، امانت دار بايد مال را به وارث او برساند . يا به وارث او خبر دهد و چنانچه مال را به وارث او ندهد و از خبر دادن هم كوتاهى كند و مال تلف شود ضامن است ، ولى اگر براى آن كه مىخواهد بفهمد كسى كه مىگويد من وارث ميتم ، راست مىگويد يا نه ، يا ميت وارث ديگرى دارد يا نه ، مال را ندهد و عجالتا خبر هم ندهد و مال تلف شود ، ضامن نيست .
مسأله 2336 - اگر صاحب مال بميرد و چند وارث داشته باشد كسى كه امانت را قبول كرده بايد مال را به همه ورثه بدهد ، يا به كسى بدهد كه همه آنان گرفتن مال را به او واگذار كرده‌اند ، پس اگر بدون اجازه ديگران تمام مال را به يكى از ورثه بدهد ضامن سهم ديگران است .
مسأله 2337 - اگر كسى كه امانت را قبول كرده بميرد ، يا ديوانه شود ، وارث يا ولى او بايد هر چه زودتر به صاحب مال اطلاع دهد ، يا امانت را به او برساند .
مسأله 2338 - اگر امانت دار نشانه‌هاى مرگ را در خود ببيند ، چنانچه ممكن است ، بايد امانت را به صاحب آن يا وكيل او برساند و اگر ممكن نيست بايد آن را به حاكم شرع بدهد و چنانچه به حاكم شرع دسترسى ندارد ، در صورتى كه وارث

463