آن را پس بگيرد و كسى هم كه امانت را قبول مىكند ، هر وقت بخواهد مىتواند آن را به صاحبش برگرداند .
مسأله 2329 - اگر انسان از نگهدارى امانت منصرف شود و وديعه را به هم بزند بايد هر چه زودتر مال را به صاحب آن يا وكيل يا ولى صاحبش برساند ، يا به آنان خبر دهد كه به نگهدارى حاضر نيست ، و اگر بدون عذر ، مال را به آنان نرساند و خبر هم ندهد ، چنانچه مال تلف شود ، بايد عوض آن را بدهد .
مسأله 2330 - كسى كه امانت را قبول مىكند ، اگر براى آن جاى مناسبى ندارد ، بايد جاى مناسب تهيه نمايد و طورى آن را نگهدارى كند كه مردم نگويند در امانت خيانت كرده و در نگهدارى آن كوتاهى نموده است ، و اگر در جائى كه مناسب نيست بگذارد و تلف شود ، بايد عوض آن را بدهد .
مسأله 2331 - كسى كه امانت را قبول مىكند ، اگر در نگهدارى آن كوتاهى نكند و تعدى يعنى زياده روى هم ننمايد و اتفاقا آن مال تلف شود ، ضامن نيست .
ولى اگر به اختيار خودش آن را در جائى بگذارد كه گمان مىرود ظالمى بفهمد و آن را ببرد ، چنانچه تلف شود بايد عوض آن را به صاحبش بدهد ، مگر آن كه جائى محفوظ تر از آن نداشته باشد و نتواند مال را به صاحبش يا به كسى كه بهتر حفظ كند برساند كه در اين صورت ضامن نيست .
مسأله 2332 - اگر صاحب مال براى نگهدارى مال خود جائى را معين كند و به كسى كه امانت را قبول كرده بگويد كه بايد مال را در اينجا حفظ كنى و اگر احتمال هم بدهى كه از بين برود ، نبايد آن را به جاى ديگرى ببرى ، چنانچه امانت دار احتمال دهد كه در آنجا از بين برود و بداند چون آنجا در نظر صاحب مال براى حفظ بهتر بوده گفته است كه نبايد از آنجا بيرون ببرى ، مىتواند آن را به جاى ديگر ببرد ، و اگر در آنجا ببرد و تلف شود ضامن نيست . ولى اگر نداند به چه جهت گفته كه به جاى ديگر نبرد ، چنانچه به جاى ديگر ببرد و تلف شود ، احتياط واجب آن است كه عوض آن را بدهد .

462