بدهد و در دادن زكات ، خويشان خود را بر ديگران ، و اهل علم و كمال را بر غير آنان و كسانى را كه اهل سؤال نيستند بر اهل سؤال مقدم بدارد . ولى اگر دادن زكات به فقيرى از جهت ديگرى بهتر باشد ، مستحب است زكات را به او بدهد .
مسأله 1970 - بهتر است زكات را آشكار و صدقه مستحبى را مخفى بدهند .
مسأله 1971 - اگر در شهر كسى كه مىخواهد زكات بدهد مستحقى نباشد و نتواند زكات را به مصرف ديگرى هم كه براى آن معين شده برساند ، چنانچه اميد نداشته باشد كه بعدا مستحق پيدا كند بايد زكات را به شهر ديگر ببرد و به مصرف زكات برساند ولى مخارج بردن به آن شهر به عهده خود او است و اگر زكات تلف شود ضامن نيست .
مسأله 1972 - اگر در شهر خودش مستحق پيدا شود ، مىتواند زكات را به شهر ديگر ببرد . ولى مخارج بردن به آن شهر را بايد از خودش بدهد و اگر زكات تلف شود ضامن است ، مگر آن كه با اجازه حاكم شرع برده باشد .
مسأله 1973 - اجرت وزن كردن و پيمانه نمودن گندم و جو و كشمش و خرمائى را كه براى زكات مىدهد با خود او است .
مسأله 1974 - كسى كه 2 مثقال و 15 نخود نقره يا بيشتر از بابت زكات بدهكار است ، مىتواند كمتر از 2 مثقال و 15 نخود نقره هم به يك فقير بدهد و نيز اگر غير نقره چيز ديگرى مثل گندم و جو بدهكار باشد و قيمت آن به 2 مثقال و 15 نخود نقره هم برسد مىتواند به يك فقير كمتر از آن بدهد ، ولى مستحب است در هر دو صورت مذكوره ، كمتر از آن ندهد .
مسأله 1975 - مكروه است انسان از مستحق درخواست كند كه زكاتى را كه از او گرفته به او بفروشد ، ولى اگر مستحق بخواهد چيزى را كه گرفته بفروشد بعد از آن كه به قيمت رساند ، كسى كه زكات را به او داده در خريدن آن بر ديگران مقدم است .
مسأله 1976 - اگر شك كند زكاتى را كه بر او واجب بوده داده يا نه ، بايد زكات را بدهد ، هر چند شك او براى زكات سالهاى پيش باشد .

383