مسأله 1961 - اگر زكات را از خود مال كنار بگذارد ، مىتواند در بقيه آن تصرف كند و اگر از مال ديگرش كنار بگذارد ، مىتواند در تمام مال تصرف نمايد .
مسأله 1962 - انسان نمىتواند زكاتى را كه كنار گذاشته براى خود بردارد و چيز ديگرى بجاى آن بگذارد .
مسأله 1963 - اگر از زكاتى كه كنار گذاشته منفعتى بوجود بيايد ، مثلا گوسفندى كه براى زكات گذاشته بره بياورد ، مال فقير است .
مسأله 1964 - اگر موقعى كه زكات را كنار مىگذارد مستحقى حاضر باشد ، بهتر است زكات را به او بدهد ، مگر كسى را در نظر داشته باشد كه دادن زكات به او از جهتى بهتر باشد .
مسأله 1965 - اگر با عين مالى كه براى زكات كنار گذاشته براى خودش تجارت كند صحيح نيست و اگر با اجازه حاكم شرع براى مصلحت زكات تجارت كند ، تجارت صحيح و نفعش مال زكات است .
مسأله 1966 - اگر پيش از آن كه زكات بر او واجب شود ، چيزى بابت زكات به فقير بدهد ، زكات حساب نمىشود و بعد از آن كه زكات بر او واجب شد ، اگر چيزى را كه به فقير داده از بين نرفته باشد و آن فقير هم به فقر خود باقى باشد مىتواند چيزى را كه به او داده بابت زكات حساب كند .
مسأله 1967 - فقيرى كه مىداند زكات بر انسان واجب نشده ، اگر چيزى بابت زكات بگيرد و پيش از او تلف شود ضامن است پس موقعى كه زكات بر انسان واجب مىشود ، اگر آن فقير به فقر خود باقى باشد ، مىتواند چيزى را كه به او داده بابت زكات حساب كند .
مسأله 1968 - فقيرى كه نمىداند زكات بر انسان واجب نشده ، اگر چيزى بابت زكات بگيرد و پيش او تلف شود ، ضامن نيست و انسان نمىتواند عوض آن را بابت زكات حساب كند .
مسأله 1969 - مستحب است زكات گاو و گوسفند و شتر را به فقيرهاى آبرومند

382