مسأله 9 - اگر مجتهدى كه انسان از او تقليد مىكند از دنيا برود بايد از مجتهد زنده تقليد كند . ولى كسى كه در بعضى از مسائل به فتواى مجتهدى عمل كرده ، بعد از آمدن آن مجتهد مىتواند در همه مسائل از او تقليد كند ، مگر اين كه مجتهد زنده اعلم از ميت باشد ، كه در اين صورت رجوع به آن زنده واجب است . مسأله 10 - اگر در مسألهاى به فتواى مجتهدى عمل كند و بعد از مردن او در همان مسأله به فتوى مجتهد زنده رفتار نمايد ، دوباره نمىتواند آن را مطابق فتواى مجتهدى كه از دنيا رفته است انجام دهد ، ولى اگر مجتهد زنده در مسألهاى فتوى ندهد و احتياط نمايد و مقلد مدتى به آن احتياط عمل كند ، دوباره مىتواند به فتواى مجتهدى كه از دنيا رفته عمل نمايد ، مثلا اگر مجتهدى گفتن يك مرتبه ( سبحان الله والحمد لله ولا إله الا الله والله اكبر ) را در ركعت سوم و چهارم نماز كافى بداند و مقلد مدتى به اين دستور عمل نمايد و يك مرتبه بگويد ، چنانچه آن مجتهد از دنيا برود و مجتهد زنده احتياط واجب را در سه مرتبه گفتن بداند و مقلد مدتى به اين احتياط عمل كند و سه مرتبه بگويد دوباره مىتواند به فتواى مجتهدى كه از دنيا رفته برگردد و يك مرتبه بگويد . مسأله 11 - مسائلى را كه انسان غالبا به آنها احتياج دارد واجب است ياد بگيرد . مسأله 12 - اگر براى انسان مسألهاى پيش آيد كه حكم آن را نمىداند مىتواند صبر كند تا فتواى مجتهد اعلم را بدست آورد ، يا اگر احتياط ممكن است ، به احتياط عمل نمايد ، بلكه اگر احتياط ممكن نباشد ، چنانچه از انجام عمل ، محذورى لازم نيايد بنابر يك طرف بگذارد تا استعلام نمايد . پس اگر معلوم شد كه مخالف واقع يا گفتار مجتهد بوده ، دوباره بايد انجام دهد . مسأله 13 - اگر كسى فتواى مجتهدى را به ديگرى بگويد ، چنانچه فتواى آن مجتهد عوض شود لازم نيست به او خبر دهد كه فتوى عوض شده ولى اگر بعد از گفتن فتوى