مسأله 1829 - اگر كافر ذمى صغير باشد و ولى او برايش زمينى بخرد ، بايد خمس زمين را از او بگيرند .
مصرف خمس مسأله 1830 - خمس را بايد دو قسمت كنند : يك قسمت آن سهم سادات است و بنابر احتياط واجب بايد با اذن مجتهد جامع الشرايط به سيد فقير ، يا سيد يتيم يا به سيدى كه در سفر درمانده شده ، بدهند و نصف ديگر آن سهم امام ( عليه السلام ) است كه در اين زمان بايد به مجتهد جامع الشرايط بدهند ، يا به مصرفى كه او اجازه مىدهد برسانند . ولى اگر انسان بخواهد سهم امام را به مجتهدى كه از او تقليد نمىكند بدهد ، در صورتى به او اذن داده مىشود كه بداند آن مجتهد و مجتهدى كه از او تقليد مىكند ، سهم امام را به يك طور مصرف مىكنند .
مسأله 1831 - سيدى كه به او خمس مىدهند ، بايد فقير باشد ولى به سيدى كه در سفر درمانده شده ، اگر در وطنش فقير هم نباشد مىشود خمس داد .
مسأله 1832 - به سيدى كه در سفر درمانده شده ، اگر سفر او سفر معصيت باشد ، نبايد خمس بدهند .
مسأله 1833 - به سيدى كه عادل نيست مىشود خمس داد ولى به سيدى كه دوازده امامى نيست نبايد خمس بدهند .
مسأله 1834 - به سيدى كه معصيت كار است ، اگر خمس دادن كمك به معصيت او باشد ، نمىشود خمس داد و به سيدى هم كه آشكارا معصيت مىكند ، اگر چه دادن خمس كمك به معصيت او نباشد ، نبايد خمس بدهند .
مسأله 1835 - اگر كسى بگويد سيدم ، نمىشود به او خمس داد مگر آن كه دو نفر عادل ، سيد بودن او را تصديق كنند يا در بين مردم بطورى معروف باشد كه انسان يقين يا اطمينان پيدا كند كه سيد است .

355