مسأله 1197 - اگر در نماز مستحبى دو ركعتى ، گمانش به سه ركعت يا بيشتر برود يا گمانش به دو ركعت يا كمتر برود ، بايد به همان گمان عمل كند ، مثلا اگر گمانش به يك ركعت مىرود احتياطا بايد يك ركعت ديگر بخواند .
مسأله 1198 - اگر در نماز نافله كارى كند كه براى آن سجده سهو واجب مىشود ، يا يك سجده يا تشهد را فراموش نمايد ، لازم نيست بعد از نماز ، سجده سهو يا قضاى سجده و تشهد را بجا آورد .
مسأله 1199 - اگر شك كند كه نماز مستحبى را خوانده يا نه ، چنانچه آن نماز مثل نماز جعفر طيار وقت معين نداشته باشد ، بنا بگذارد كه نخوانده است . و همچنين است اگر مثل نافله يوميه ، وقت معين داشته باشد و پيش از گذشتن وقت شك كند كه آن را بجا آورده يا نه ، ولى اگر بعد از گذشتن وقت شك كند كه خوانده است يا نه ، به شك خود اعتنا نكند .
شكهاى صحيح مسأله 1200 - در نه صورت اگر در شماره ركعتهاى نماز چهار ركعتى شك كند ، بايد فورا فكر نمايد ، پس اگر يقين يا گمان به يك طرف شك پيدا كرد ، همان طرف را بگيرد و نماز را تمام كند و اگر نه به دستورهائى كه گفته مىشود عمل نمايد و آن نه صورت از اين قرار است :
اول : آن كه بعد از سر برداشتن از سجده دوم ، شك كند دو ركعت خوانده يا سه ركعت كه بايد بنا بگذارد سه ركعت خوانده و يك ركعت ديگر بخواند و نماز را تمام كند و بعد از نماز يك ركعت نماز احتياط ايستاده به دستورى كه بعدا گفته مىشود بجا آورد .
دوم : شك بين دو و چهار بعد از سر برداشتن از سجده دوم ، كه بايد بنا بگذارد چهار ركعت خوانده و نماز را تمام كند و بعد از نماز دو ركعت نماز احتياط ايستاده بخواند .

244