5 - شك امام و مأموم مسأله 1193 - اگر امام جماعت در شماره ركعتهاى نماز شك كند ، مثلا شك كند كه سه ركعت خوانده يا چهار ركعت ، چنانچه مأموم يقين يا گمان داشته باشد كه چهار ركعت خوانده و به امام بفهماند كه چهار ركعت خوانده است ، امام بايد نماز را تمام كند و خواندن نماز احتياط لازم نيست . و نيز اگر امام يقين يا گمان داشته باشد كه چند ركعت خوانده است و مأموم در شماره ركعتهاى نماز شك كند ، بايد به شك خود اعتنا ننمايد و به آنچه كه امام يقين دارد ، عمل نمايد .
6 - شك در نماز مستحبى مسأله 1194 - اگر در شماره ركعتهاى نماز مستحبى شك كند ، چنانچه طرف بيشتر ، شك نماز را باطل مىكند ، بايد بنا را بر كمتر بگذارد ، مثلا اگر در نافله صبح شك كند كه دو ركعت خوانده يا سه ركعت ، بايد بنا بگذارد كه دو ركعت خوانده است و اگر طرف بيشتر شك نماز را باطل نمىكند ، مثلا شك كند كه دو ركعت خوانده يا يك ركعت ، به هر طرف شك عمل كند ، نمازش صحيح است .
مسأله 1195 - كم شدن ركن ، نافله را باطل مىكند بنابر احتياط واجب ، ولى زياد شدن ركن ، آن را باطل نمىكند ، پس اگر يكى از كارهاى نافله را فراموش كند و موقعى يادش بيايد كه مشغول ركن بعد از آن شده بايد آن كار را انجام دهد و دوباره آن ركن را بجا آورد ، مثلا اگر در بين ركوع يادش بيايد كه سوره را نخوانده ، بايد برگردد و سوره را بخواند و دوباره به ركوع رود .
مسأله 1196 - اگر در يكى از كارهاى نافله شك كند ، خواه ركن باشد يا غير ركن ، چنانچه محل آن نگذشته ، بايد بجا آورد و اگر محل آن گذشته ، به شك خود اعتنا نكند .

243