جداگانه اى معين شده است و تفصيل آن در مسائل آينده بيان مىشود .
" مسأله 3157 " اگر مرد يا زنى كه بالغ و عاقل و آزاد است داراى همسر نباشد و به اختيار خود زنا كرده باشد ، كيفر او در مرتبه اول يكصد ضربه شلاق است ، و اگر سه مرتبه زنا كند و در هر مرتبه حد خورده باشد ، كيفر او در مرتبه چهارم اعدام است .
" مسأله 3158 " اگر دو طرف زنا يا يكى از آن دو داراى همسر دائمى باشد به گونه اى كه هر گاه بخواهد با همسر خود نزديكى كند مانعى در كار نباشد و با اين حال تن به زنا داده باشد ، زنايى كه انجام گرفته نسبت به كسى كه داراى همسر است " زناى محصن يا محصنه " نام دارد . و حد آن در مورد مردى كه بالغ و عاقل و آزاد است و زن دائمى دارد و با زنى كه بالغ و عاقل است نزديكى كرده ، اگر پير مرد است ابتدا يكصد ضربه شلاق و سپس سنگسار است ، و اگر جوان است فقط او را سنگسار مىكنند و بنابر احتياط واجب شلاق نزنند ، و چنانچه مرد با زن خود كه در اختيار اوست هنوز نزديكى نكرده ، او را يكصد ضربه شلاق مىزنند و سر او را هم مىتراشند و به مدت يك سال او را از شهر محل سكونت خود تبعيد مىكنند ، ولى تراشيدن سر و تبعيد در مورد زن اجرا نمىشود .
" مسأله 3159 " اگر با يكى از زنهايى كه با او محرم نسبى هستند - مانند : مادر ، خواهر ، دختر ، دختر خواهر ، دختر برادر ، عمه و يا خاله - زنا كند به آن " زناى با محارم " گفته مىشود ، و كيفر آن بنابر نظر بعضى از فقها اعدام است ، ولى مفاد بعضى از روايات اين است كه با شمشير يك ضربه به گردن او بزنند و اگر زنده ماند او را در حبس نگه دارند تا بميرد ، و احوط رعايت اين دستور است . و جارى بودن اين حكم در زنا با زنانى كه با شير خوردن محرم شده اند يا به وسيله زوجيت محرم شده اند - مانند مادر زن - محل اشكال است ، ولى نسبت به زن پدر جارى است . همچنين در اين حكم فرقى نمىكند كه زنا كننده داراى همسر باشد يا نه ، و در صورتى كه زن به انجام عمل راضى بوده اين حد نسبت به او نيز جارى مىشود .
" مسأله 3160 " اگر زن به عمل زنا راضى نباشد و مرد با ارعاب و تهديد با او زنا كند به آن " زناى به عنف " گفته مىشود ، و كيفر آن براى زنا كننده اعدام است ، هر چند احوط آن است كه يك شمشير به گردن او بزنند ، گرچه نميرد . در اين حكم فرقى نمىكند كه زنا كننده داراى همسر باشد يا نه . زن در اين نوع از زنا كه به عنف واقع شده كيفر ندارد ، و چنانچه زن ادعا كند كه زنا از روى اكراه و ارعاب بوده است ادعاى او مسموع است و حد

573