" مسأله 1133 " كسى كه سفر او معصيت است اگر در بين راه از قصد معصيت برگردد ، چنانچه باقيمانده راه هشت فرسخ باشد يا چهار فرسخ باشد و بخواهد برود و قبل از ده روز برگردد بايد نماز را شكسته بخواند .
" مسأله 1134 " كسى كه براى معصيت سفر نكرده ، اگر در بين راه قصد كند كه بقيه راه را براى معصيت برود بايد نماز را تمام بخواند ، ولى نمازهايى را كه شكسته خوانده در صورتى كه مقدار مسافت طى شده هشت فرسخ بوده صحيح است ، و اگر هشت فرسخ نبوده بنابر احتياط واجب اعاده نمايد .
شرط ششم - آن كه از صحرا نشينانى نباشد كه در بيابان گردش مىكنند و هر جا آب و خوراك پيدا كنند مىمانند و پس از چندى به جاى ديگر مىروند ، پس اين گونه صحرا نشينان در اين مسافرتها بايد نماز را تمام بخوانند و روزه ها را هم بگيرند .
" مسأله 1135 " اگر يكى از صحرا نشينان صرفا براى پيدا كردن منزل و چراگاه حيواناتشان سفر كند و سفر او هشت فرسخ باشد ، احتياط واجب آن است كه نمازش را هم شكسته و هم تمام بخواند .
" مسأله 1136 " اگر صحرانشين صرفا براى زيارت ، حج ، تجارت يا مانند آن سفر كند بايد نماز را شكسته بخواند .
شرط هفتم - آن كه شغل او مسافرت نباشد ، بنابراين راننده ، كشتيبان ، شتردار ، چوبدار و مانند آنها در غير سفر اول بايد نماز را تمام بخوانند ، ولى در سفر اول - اگر چه طول بكشد - نمازشان شكسته است ، مگر اين كه سفر بسيار طولانى باشد و به حدى برسد كه عرفا بگويند سفر شغل آنان شده يا پس از رسيدن به مقصد بدون بازگشت به وطن به جاهاى ديگر مسافرت نمايند ، كه در اين صورت نمازشان تمام است .
" مسأله 1137 " كسى كه شغلش مسافرت است چنانچه براى كارى ديگر مانند :
زيارت يا حج سفر كند بايد نماز را شكسته بخواند ، ولى به عنوان مثال اگر راننده اى اتومبيل خود را براى زيارت كرايه دهد و خودش هم همراه باشد بايد نماز را تمام بخواند .
" مسأله 1138 " حمله دار ( مدير كاروان حج ) چنانچه شغلش مسافرت باشد بايد نماز خود را هنگام حمله دارى تمام بخواند ، ولى اگر شغلش مسافرت نيست نمازش شكسته است ، مگر اين كه حمله دارى او در تمام سال يا بيشتر آن طول بكشد كه در اين صورت نمازش تمام است .
" مسأله 1139 " بازرگانان و پيشه وران سيار ، فرماندهان نيروهاى نظامى و انتظامى يا معلمانى كه محل كارشان ثابت نيست ، مأموران گشت مانند سيمبانان و راهبانان ،

208