4 - غسل نفاس خونى كه همراه با بيرون آمدن اولين جزء نوزاد از رحم مادر خارج مىشود " خون نفاس " نام دارد و زنان را در اين حالت " نفساء " يا " نفساء " مىنامند ، كمترين مدتى كه زنان اين خون را مىبينند يك لحظه و بيشترين آن ده روز است .
" مسأله 486 " خونى كه پيش از بيرون آمدن نوزاد از زنان خارج مىشود خون نفاس نيست ، و ممكن است حيض يا يكى از انواع استحاضه باشد .
" مسأله 487 " لازم نيست خلقت بدن نوزاد كامل و زايمان كامل و طبيعى باشد ، بلكه اگر نوزاد پيش از كامل شدن به دنيا آيد خونى كه همراه او خارج مىشود نفاس است .
و اگر خون بسته اى هم از رحم بيرون آيد كه خود زن مىداند يا چهار قابله يا متخصصان نظر دهند كه اگر در رحم باقى مىماند انسان مىشد ، بنابر احتياط واجب كارهايى را كه بر نفساء حرام است ترك نمايد و كارهايى را كه مستحاضه انجام مىدهد انجام دهد .
" مسأله 488 " زنانى كه خون نفاس آنها بيش از ده روز باشد چند حالت براى آنان وجود دارد : الف - چنانچه در حيض عادت داشته باشد ، بايد به اندازه روزهاى عادت خود نفاس و بقيه را استحاضه قرار دهد .
ب - اگر در حيض عادت نداشته است ، چنانچه نشانه هاى خون تغيير يابد بايد آن اندازه را كه سياه رنگ است - اگر بيش از ده روز نباشد - نفاس قرار دهد .
ج - چنانچه در حيض عادت نداشته و نشانه خون نيز يكنواخت بوده ، بايد به اندازه عادت خويشاوندان خود نفاس قرار دهد ، و اگر مقدار عادت خويشاوندان او متفاوت باشد بنابر احتياط واجب بايد هفت روز نخست را نفاس بداند ، و در اين حالت وحالت دوم احتياط واجب آن است كه تا روز دهم كارهايى كه بر حائض حرام است انجام ندهد و به وظايف مستحاضه نيز عمل نمايد .
" مسأله 489 " بنابر احتياط مستحب زنى كه خون نفاس او بيش از ده روز مىباشد اگر در حيض عادت دارد از روز بعد از عادت ، و اگر عادت ندارد پس از روز دهم تا روز هجدهم زايمان كارهاى مستحاضه را بجا آورد و كارهايى را كه بر نفساء حرام است ترك نمايد .
" مسأله 490 " زنى كه عادت حيض او كمتر از ده روز باشد ولى بيش از روزهاى عادتش خون نفاس ببيند ، بايد به اندازه روزهاى عادت خود نفاس قرار دهد و پس از آن

96