بنابر احتياط واجب تا دو روز عبادت را رها كند و پس از دو روز تا روز دهم وظايف مستحاضه را انجام داده و كارهايى را كه بر نفساء حرام است ترك نمايد ، پس در اين صورت اگر خون از ده روز بگذرد استحاضه است ، و بايد روزهاى پس از عادت تا روز دهم را هم استحاضه قرار داده و عبادتهايى را كه در آن روزها انجام نداده قضا نمايد .
" مسأله 491 " زنانى كه پس از زايمان تا يك ماه پياپى و يا بيشتر خون مىبينند يكى از دو حالت را دارند :
الف - اگر در حيض عادت دارند ، به اندازه عادت حيض نفاس قرار داده و ده روز پس از آن - گرچه در روزهاى عادت ماهانه باشد - استحاضه است ، و پس از گذشت اين ده روز اگر خونى را كه مىبيند در روزهاى عادتش باشد حيض است ، گرچه نشانه خون حيض نداشته باشد . همچنين اگر در روزهاى عادتش نباشد و نشانه حيض را داشته باشد حيض است ، هر چند خوب است در اين صورت احتياط شود . ولى اگر در روزهاى عادتش نباشد و نشانه هاى حيض را هم نداشته باشد ، بايد آن را استحاضه قرار دهد .
ب - اگر در حيض عادت ندارند ، ده روز نخست را مطابق آنچه در مسأله " 488 " گفته شد عمل نمايند و ده روز دوم آن استحاضه است ، و خونى كه پس از ده روز دوم ديده مىشود اگر نشانه حيض را داشته حيض است ، و اگر نه استحاضه مىباشد .
" مسأله 492 " كارهايى كه بر " حائض " حرام يا مكروه است بر " نفساء " نيز حرام يا مكروه مىباشد ، هر چند حرام بودن برخى از چيزها از باب احتياط و مكروه بودن برخى ديگر - مانند حنا بستن - محل اشكال است . همچنين آنچه بر " حائض " واجب يا مستحب است بر " نفساء " نيز واجب و مستحب مىباشد .
" مسأله 493 " طلاق دادن زنى كه در حال نفاس مىباشد باطل است . همچنين نزديكى با او حرام مىباشد ، و اگر شوهرش با او نزديكى كند بنابر احتياط مستحب به دستورى كه در احكام حيض گفته شد كفاره بدهد .
" مسأله 494 " وقتى كه زن از خون نفاس پاك شد بايد غسل كند و عبادتهاى خود را بجا آورد ، و اگر دوباره خون ببيند ، چنانچه روزهايى كه خون ديده با روزهايى كه در وسط پاك بوده روى هم ده روز يا كمتر از ده روز باشد تمام آن نفاس است ، و چنانچه روزهايى كه پاك بوده روزه گرفته باشد بايد قضا نمايد .
" مسأله 495 " اگر زن از خون نفاس پاك شود و احتمال دهد كه در باطن خون هست ، بايد با مقدارى پنبه خود را آزمايش كند ، پس اگر پاك بود براى عبادتهاى خود غسل نمايد .
" مسأله 496 " كسى كه غسل نفاس را انجام داده بنابر احتياط واجب بايد براى نماز

97