و روزه ها را نيز قضا نمايند .
دسته دوم - زنانى كه خون آنها در تمام مدت نشانه خون حيض دارد ، و اينها دو گروهند :
الف - افرادى كه مدت خون ديدن آنها به اندازه عادت و يا بيشتر بوده و از ده روز بيشتر نيست ، كه بايد همه مدت را حيض بدانند .
ب - افرادى كه خون ديدن آنها از ده روز بيشتر است ، اين گروه بنابر احتياط بايد از نخستين روزى كه خون ديده اند به شماره روزهاى عادت خود حيض و بقيه را استحاضه قرار دهند .
دسته سوم - زنانى كه چند روز از تمام مدت نشانه حيض و چند روز ديگر علامت استحاضه دارند ، و اين گروه داراى سه حالتند :
الف - اگر روزهايى كه خون آنها نشانه حيض دارد با عادت آنها يكسان است ، بايد همان روزها را حيض و بقيه را استحاضه قرار دهند .
ب - اگر روزهايى كه خون آنها نشانه حيض دارد از روزهاى عادت آنها بيشتر است ، بايد به شماره عادت خود حيض و بقيه را استحاضه قرار دهند .
ج - اگر روزهايى كه خون آنها علامت حيض دارد در عين حالى كه از سه روز كمتر نيست از روزهاى عادتشان كمتر باشد ، بايد چند روز از روزهايى كه نشانه حيض ندارد به روزهايى كه نشانه حيض دارد بيفزايند تا روى هم رفته به شماره روزهاى عادت برسد ، آنگاه اين مجموع را حيض و بقيه را استحاضه قرار دهند .
4 - مضطربه :
" مضطربه " به زنى گفته مىشود كه چند ماه خون ديده و هنوز عادت معينى پيدا نكرده است ، يا از پيش عادت معينى داشته واينك به هم خورده و هنوز عادت معين ديگرى پيدا نكرده است .
" مسأله 441 " خونى كه زنان مضطربه مىبينند داراى چند حالت است :
1 - اگر بيشتر از سه و كمتر از ده روز خون ديده باشند و همه آنها نشانه حيض داشته باشد ، بايد همه را حيض قرار دهند ، و اگر نشانه حيض نداشته باشد به احتياط عمل كنند .
2 - اگر بيشتر از ده روز خون ديده باشند و نشانه هاى حيض را نداشته و همه خونها يك جور باشد ، بايد به اندازه عادت خويشان خود احتياط كنند - يعنى كارهايى را كه بر حائض حرام است انجام ندهند و به وظيفه مستحاضه عمل نمايند - و بقيه را استحاضه قرار دهند .

86