مسائل معاشرت " مسأله 2515 " معاشرت و روابط بين مسلمانان بايد بر اساس برادرى و رعايت حقوق و حيثيت و نواميس يكديگر تنظيم گردد ، پس امورى از قبيل : عدالت ، احسان ، صداقت ، احترام ، حسن ظن ، فداكارى ، اداى امانت ، حفظ اسرار يكديگر ، اصلاح ذات البين ، مشورت با يكديگر و تعاون در خوبيها در معاشرت با يكديگر بايد رعايت شود ، بخصوص اگر طرف معاشرت پدر و مادر و بستگان ، بزرگان دين ودانش ، اساتيد ، زنان و خردسالان وافراد محروم و مستضعف و سالخورده و يا مصيبت زدگان باشند .
" مسأله 2516 " بر مسلمانان لازم است روابط اجتماعى خود را از امورى همچون :
غيبت ، تهمت ، حسد ، تكبر ، تجسس ، دروغ ، تملق ، خدعه و مكر ، رشوه ، سوء ظن ، فتنه انگيزى ، خيانت ، نفاق ، استهزاء ، تضييع حقوق يكديگر و ظلم پاك گردانند .
" مسأله 2517 " آزار رساندن به مؤمن - به هر شكل كه باشد - و نيز توهين و تضعيف وهتك او حرام است ، و در بعضى از روايات حرمت " مؤمن " از حرمت " كعبه " بالاتر شمرده شده و اذيت و آزار او در رديف محاربه با خدا قرار گرفته است ، بنابراين بر همگان لازم است كه حرمت يكديگر را نگاه داشته ، از توهين وهتك و تمسخر ديگران شديدا بپرهيزند .
" مسأله 2518 " يكى از گناهان كبيره كه وعده عذاب بر آن داده شده " غيبت " است .
و معناى غيبت آن است كه شخص عيب برادر يا خواهر مؤمن خود را در غياب او بيان كند ، بلكه چنانچه هر مطلبى را در باره او نقل كند كه اگر در حضورش بيان مىكرد ناراحت مىشد غيبت محسوب مىشود .
" مسأله 2519 " اگر انسان از مسلمانى غيبت كرده باشد بنابر احتياط واجب چنانچه ممكن است ومفسده اى پيدا نمىشود بايد به هر وسيله ممكن از او حلاليت بخواهد ،

( 1 ) برگرفته از وسائل الشيعه ، كتاب الحج ، باب 147 از ابواب " احكام العشره " ، حديث 1 و 2 و 3 .

449