مسائل هبه ( بخشش ) " هبه " آن است كه انسان چيزى را كه ملك خود او است به رايگان ملك ديگرى كند و به او ببخشد .
" مسأله 2426 " در هبه صيغه خاصى لازم نيست ، و اگر هبه كننده مال خود را به قصد هبه به كسى بدهد و او هم به همين قصد بپذيرد صحيح است .
" مسأله 2427 " در هبه كننده چند شرط معتبر است :
1 و 2 - بالغ و عاقل باشد .
3 و 4 - سفيه نباشد ، يعنى از كسانى نباشد كه مال خود را در كارهاى بيهوده مصرف مىكنند . و نيز توسط حاكم شرع از تصرف در اموالش منع نشده باشد .
5 - مالك يا صاحب اختيار چيزى باشد كه مىخواهد هبه كند ، پس بخشش مال ديگرى بدون اجازه او صحيح نيست .
6 - از روى قصد و اختيار ببخشد ، پس اگر هبه كننده از روى اكراه يا اجبار هبه كند صحيح نيست .
" مسأله 2428 " كسى كه چيزى به او بخشيده مىشود اگر صغير يا ديوانه باشد قبول خود او كافى نيست ، بلكه بايد ولى او هبه را از طرف او بپذيرد .
" مسأله 2429 " در هبه علاوه بر پذيرش ، تحويل گرفتن آن مال هم لازم است ، پس تا هنگامى كه آن را تحويل طرف نداده ملك او نشده است . و براى صغير و ديوانه ولى آنها بايد تحويل بگيرد ، و اگر خود ولى بخواهد چيزى را به آنها ببخشد كافى است خودش قصد تحويل گرفتن براى آنها را بنمايد .
" مسأله 2430 " لازم نيست پس از هبه فورا جنس را تحويل دهد ، بلكه هر گاه جنس را به طرف تحويل دهد ملك او مىشود ، و اگر هبه كننده پيش از تحويل دادن بميرد يا فاقد شرايط شود هبه باطل مىشود و مال به ورثه هبه كننده منتقل مىشود . همچنين است اگر

432