قضا داشته و شك كند كه بجا آورده يا نه ، بنابر احتياط واجب بايد قضا نمايد .
" مسأله 1232 " كسى كه قضاى نماز پدر يا مادر بر او واجب است اگر بخواهد نماز آنان را قضا كند بايد به تكليف خود عمل كند ، مثلا مرد حمد و سوره نماز قضاى صبح و مغرب و عشا را بايد بلند بخواند .
" مسأله 1233 " كسى كه خودش نماز و روزه قضا دارد چنانچه نماز و روزه پدر يا مادر هم بر او واجب شود ، هر كدام را اول بجا آورد صحيح است .
" مسأله 1234 " كسى كه قضاى نماز پدر يا مادر به عهده او است بنابر احتياط واجب نبايد انجام آن را به تأخير اندازد ، مگر آن كه اطمينان به زنده بودن و قدرت به انجام آن داشته باشد .
" مسأله 1235 " اگر ميت وصيت كرده باشد كه نماز و روزه او را به كسى بدهند ، پس از آن كه آن شخص نماز و روزه او را به طور صحيح انجام داد چيزى بر عهده بزرگترين وارث مرد نمىباشد .
" مسأله 1236 " اگر هنگام مرگ پدر يا مادر ، ولى او يعنى كسى كه قضاى نماز و روزه آنها به عهده او است ديوانه باشد و يا به حد بلوغ نرسيده باشد ، چنانچه بعدا عاقل يا بالغ شود واجب بودن قضاى نماز و روزه پدر و مادر بر او محل اشكال است ، هر چند احوط است . و اگر بزرگترين مرد از وارثان قبل از بلوغ يا قبل از عاقل شدن فوت كند ، واجب شدن قضاى نماز و روزه پدر و مادر بر بزرگترين مرد از وارثان پس از او نيز محل اشكال است .
" مسأله 1237 " پسرى كه مكلف نشده ولى خوب و بد را تشخيص مىدهد و نماز خود را به طور صحيح مىخواند مىتواند قضاى نماز پدر يا مادر را بجا آورد .
" مسأله 1238 " كسى كه قضاى نماز و روزه پدر يا مادر بر عهده او است اگر پيش از آن كه نماز يا روزه آنها را قضا كند بميرد ، چنانچه بين مرگ پدر يا مادر و مرگ او به اندازه اى فاصله بوده كه مىتوانسته قضاى نماز و روزه را بجا آورد بر بزرگترين مرد از وارثان پس از او چيزى واجب نيست ، و اگر اين مقدار فاصله نشده بنابر احتياط واجب بزرگترين مرد از وارثان پس از او قضاى نماز و روزه را بجا آورد .
نايب گرفتن براى نماز و روزه قضا :
به كسى كه براى بجا آوردن نماز يا روزه و ساير عبادتهاى ميت معين مىكنند " اجير " يا " نايب " گفته مىشود .

223