مستحبى باطل است ولى بايد نماز و روزه او را از اصل مال بدهند مسأله 2717 - اگر وصيت كند كه بدهى او را بدهند و براى نماز و روزه مستحبى او اجير بگيريد و كار مستحبى ديگر هم انجام دهند ، چنانچه وصيت نكرده باشد كه اينها را از ثلث بدهند ، بايد بدهى او را از اصل مال بدهند و اگر چيزى زياد آمد ، ثلث آن را به مصرف نماز و روزه و كارهاى مستحبى كه معين كرده برسانند و در صورتى كه ثلث كافى نباشد ، و وصيت هم به ترتيب ذكر شده باشد ، پس اگر ورثه اجازه بدهند ، بايد وصيت او عملى شود و اگر اجازه ندهند ، بايد نماز و روزه را از ثلث دهند و اگر چيزى زياد آمد به مصرف كار مستحبى كه معين كرده برسانند .
مسأله 2718 - اگر كسى بگويد كه ميت وصيت كرده فلان مبلغ به من بدهند ، چنانچه دو مرد عادل گفته او را تصديق كنند ، يا قسم بخورد و يك مرد عادل هم گفته او را تصديق نمايد . يا يك مرد عادل و دو زن عادله ، يا چهار زن عادله به گفته او شهادت دهند ، بايد مقدارى را كه مى گويد به او بدهند . و اگر دو زن عادله شهادت دهند ، نصف آن را و اگر سه زن عادله شهادت دهند ، بايد سه چهارم آن را به او بدهند . و نيز اگر دو مرد كافر ذمى كه در دين خود عادل باشند گفته او را تصديق كنند ، در صورتى كه ميت ناچار بوده است كه وصيت كند و مرد و زن عادلى هم در موقع وصيت نبوده ، وصيت در سفر باشد بايد چيزى را كه مطالبه مى كند به او بدهند .
مسأله 2719 - اگر كسى بگويد من وصى ميتم كه مال او را به مصرفى برسانم ، يا ميت مرا قيم بچه‌هاى خود قرار داده ، در صورتى بايد حرف او را قبول كرد كه دو مرد عادل گفته او را تصديق نمايند .
مسأله 2720 - اگر وصيت كند چيزى به كسى بدهند و آن كس پيش از آنكه قبول كند يا رد نمايد بميرد ، تا وقتى ورثه او وصيت را رد نكرده اند ، مى توانند آن چيز را قبول نمايند ولى اين در صورتى است كه وصيت كننده از وصيت خود بر نگردد و اگر نه حقى به ان چيز ندارند .

472