إسم الكتاب : توضيح المسائل ( فارسي ) ( عدد الصفحات : 524)

فلان مقدار به فقراى شهر بده و او مال را به شهر ديگر برده و در را از بين رفته ضامن است و اگر كوتاهى نكرده و تعدى هم ننموده ضامن نيست .
مسأله 2711 - هر گاه انسان كسى را وصى كند و بگويد كه اگر ان كس بميرد فلانى وصى باشد ، بعد از آنكه وصى اول مرد ، وصى دوم بايد كارهاى ميت را انجام دهد .
مسأله 2712 - حجى كه بر ميت واجب است و بدهكارى و حقوقى را كه مثل خمس و زكات و مظالم ، اداء كردن آنها واجب است ، بايد از اصل مال ميت بدهند ، و اگر چه ميت براى آنها وصيت نكرده باشد .
مسأله 2713 - اگر مال ميت از بدهى و حج واجب و حقوقى كه مثل خمس و زكات و مظالم بر او واجب است زياد بيايد ، چنانچه وصيت كرده باشد كه ثلث يا مقدارى از ثلث را به مصرفى برسانند ، بايد به وصيت او عمل كنند و اگر وصيت نكرده باشد ، آنچه مى ماند مال ورثه است .
مسأله 2714 - اگر مصرفى را كه ميت معين كرده ، از ثلث مال او بيشتر باشد وصيت او در بيشتر از ثلث در صورتى صحيح است كه ورثه حرفى بزنند ، يا كارى كنند كه معلوم شود عملى شدن وصيت را اجازه داده اند ، و تنها راضى بودن آنان كافى نيست . و اگر مدتى بعد از مردن او هم اجازه بدهند صحيح است .
مسأله 2715 - اگر مصرفى را كه ميت معين كرده ، از ثلث مال او بيشتر باشد ، و پيش از مردن او ورثه اجازه بدهند كه وصيت او عملى شود ، بعد از مردن او نمى توانند از اجازه خود بر گردند .
مسأله 2716 - اگر وصيت كند كه از ثلث او خمس و زكات يا بدهى ديگر او را بدهند و براى نماز و روزه او اجير بگيرد و كار مستحبى هم مثل اطعام به فقراء انجام دهند ، بايد اول بدهى او را از ثلث بدهند و اگر چيزى زياد آمد براى نماز و روزه او اجير بگيرند و اگر از آن هم زياد آمد به مصرف كار مستحبى كه معين كرده برسانند ، و چنانچه ثلث مال او فقط به اندازه بدهى او باشد ، ورثه هم اجازه ندهند كه بيشتر از ثلث مال مصرف شود ، وصيت براى نماز و روزه و كارهاى

471