براى اولاد خود و كسانى كه اختيار آنان با اوست قيم و سرپرست معين كند .
و كسى را كه به او وصيت مى كنند وصى مى گويند .
مسأله 2688 - كسى كه نمى تواند حرف بزند ، اگر با اشاره مقصود خود را بفهماند ، براى هر كارى مى تواند وصيت كند بلكه كسى هم كه مى تواند حرف بزند ، اگر با اشاره اى كه مقصودش را بفهماند وصيت كند صحيح است .
مسأله 2689 - اگر نوشته اى به امضاء يا مهر ميت ببينند ، چنانچه مقصود او را بفهماند و معلوم باشد كه براى وصيت كردن نوشته ، بايد مطابق آن عمل كنند و همچنين اگر بدانند مقصودش وصيت كردن نبوده و چيزيهاى را نوشته است بعدا مطابق آن وصيت كند و وصيت كرده ، ولى اگر ندانند كه بعدا وصيت كرده يا نه عمل به آن لازم نيست .
مسأله 2690 - كسى كه وصيت مى كند بايد بالغ باشد ، بلى وصيت صبى دهساله اگر عاقل و در وجوه معروف باشد صحيح است ، و نيز بايد وصيت كنند ه عاقل ، و از روى اختيار وصيت كند .
مسأله 2691 - كسى كه از روى عمد مثلا زخمى به خود زده يا سمى خورده است كه به واسطه آن ، يقين يا گمان به مردن او پيدا مى شود ، اگر وصيت كند كه مقدارى از مال او را به مصرفى برسانند صحيح نيست .
مسأله 2692 - اگر انسان وصيت كند كه چيزى به كسى بدهند ، در صورتى آن كسى آن چيز را مالك مى شود كه آن را رد ننمايد ، و قبول لازم نيست .
مسأله 2693 - وقتى انسان نشانه هاى مرگ را در خود ديد ، بايد فورا امانتهاى مردم را به صاحبانشان بر گرداند و اگر به مردم بدهكار است و موقع دادن آن بدهى رسيده بايد بدهد ، و اگر خودش نمى تواند بدهد ، يا موقع دادن بدهى او نرسيده ، بايد وصيت كند و بر وصيت شاهد بگيرد ، ولى اگر بدهى او معلوم باشد ، وصيت كردن لازم نيست .
مسأله 2694 - كسى كه نشانه هاى مرگ را در خود مى بيند ، اگر خمس و زكات

467