( مسأله 11 ) اگر براى انسان مسأله أي پيش آيد كه حكم آن را نمىداند لازم است احتياط كند يا صبر كند تا فتواى مجتهد اعلم را به دست آورد ولى چنانچه تأخير واقعه و احتياط ممكن نباشد و دستش به اعلم نرسد جائز است از غير اعلم تقليد نمايد .
( مسأله 12 ) اگر كسى فتواى مجتهدي را به ديگرى بگويد چنانچه فتواى آن مجتهد عوض شود لازم نيست به أو خبر دهد كه فتواى آن مجتهد عوض شده ولى اگر بعد از گفتن فتوى بفهمد اشتباه كرده در صورتي كه ممكن بأشد بايد اشتباه را بر طرف كند .
( مسأله 13 ) اگر مكلف مدتى اعمال خود را بدون تقليد انجام دهد سپس از مجتهدي تقليد نمايد ، در صورتي كه اعمال أو با فتواى مجتهدي كه به أو رجوع كرده مطابق بأشد و هم چنين با فتواى كسى كه لازم بوده در زمان انجام دادن اعمال گذشته به أو رجوع كند نيز مطابق بأشد آن اعمال صحيح است و الا محكوم به بطلان است .
توجه : نظر به أين كه استحباب أغلب اعمال مستحبى كه در أين رسالة آمده غير از أغسال مستحبه و نوافل و برخى ديگر مبتنى بر قاعده تسامح است لذا بايد به نيت رجاء آورده شود . يعنى هنگام عمل چنين قصد شود كه أين عمل را به اميد آن كه مطلوب و خواسته خداوند بأشد بجا مىآورم .
احكام طهارت " آب مطلق و مضاف " ( مسأله 14 ) آب يا مطلق است يا مضاف . آب مضاف آبيست كه آن را از چيزى بگيرند مثل آب هندوانه و گلاب يا با چيزى مخلوط بأشد مثل آبى كه بقدرى با گل و مانند آن مخلوط شود كه ديگر به آن آب نگويند . و غير اينها آب مطلق است ، و آن بر پنج قسم است : ( أول ) آب كر ( دوم ) آب قليل ( سوم ) آب جارى ( چهارم ) آب باران ( پنجم ) آب چاه .

6