است ، مگر أين كه محدث به حدث ديگرى گردد .
( مسأله 313 ) كسى كه بول يا غائط پى در پى از أو خارج مىشود بنابر احتياط لازم بايد بعد از وضو فورا نماز بخواند .
( مسأله 314 ) كسى كه بول يا غائط پى در پى از أو خارج مىشود بعد از وضو گرفتن بنابر احتياط واجب نمىتواند نوشته قرآن را مس نمايد ، حتى اگر در حال نماز بأشد .
( مسأله 315 ) كسى كه بول أو قطره قطره مىريزد ، بايد براى نماز بوسيله كيسه أي كه در آن پنبه يا چيز ديگرى است كه از رسيدن بول به جاهاى ديگر جلوگيرى مىكند ، خود را حفظ نمايد و بنابر احتياط واجب براى هر دو نماز يعنى ظهر و عصر و يا مغرب و عشاء كيسه را عوض نمايد و نيز كسى كه نمىتواند از بيرون آمدن غائط خود داري كند ، چنانچه ممكن بأشد بايد به مقدار نماز از رسيدن غائط به جاهاى ديگر جلوگيرى نمايد .
( مسأله 316 ) كسى كه نمىتواند از بيرون آمدن بول و غائط خوددارى كند ، در صورتي كه ممكن بأشد به مقدار نماز از خارج شدن بول و غائط جلوگيرى نمايد چنانچه وقت نماز داخل شده بأشد بايد جلوگيرى نمايد ، اگر چه خرج داشته بأشد ، بلكه بعد از داخل شدن وقت نماز واجب اگر مرض أو به آسانى معالجه شود بايد خود را معالجه نمايد .
( مسأله 317 ) كسى كه نمىتواند از بيرون آمدن بول و غائط خوددارى كند ، بعد از آن كه مرض أو خوب شد ، لازم نيست نمازهائى را كه در وقت مرض مطابق وظيفه اش خوانده قضا نمايد . ولى اگر در بين وقت نماز مرض أو خوب شود ، بنابر احتياط نمازى را كه در آن وقت خوانده دوباره بخواند .
( مسأله 318 ) اگر كسى مرضى دارد كه نمىتواند از خارج شدن باد جلوگيرى كند ، بايد به وظيفه كساني كه نمىتوانند از بيرون آمدن بول و غائط خوددارى كنند عمل نمايد .

55