ترتيب موضع زخم يا بريدگى را در آب كر يا جارى فرو برد ، و قدرى فشار دهد كه خون بند بيايد ، و انگشت خود را روى زخم يا بريدگى در زير آب از بالا به پايين بكشد تا آب بر آن جارى شود و وضو صحيح است .
شرط هفتم : آن كه وقت براى وضو و نماز كافى بأشد .
( مسأله 283 ) هر گاه وقت بقدرى تنگ است كه اگر وضو بگيرد يك ركعت از نماز را هم نمىتواند در وقت بخواند ، بايد تيمم كند ، ولى اگر براى وضو و تيمم يك اندازه وقت لازم است پس اگر مىتواند يك ركعت از نماز را با وضو در وقت بخواند بايد وضو بگيرد و نماز بخواند و اگر به اندازه خواندن يك ركعت وقت ندارد احتياط مستحب آن است كه در وقت بدون وضو و تيمم نماز بخواند لكن واجب است بعد از وقت آن را با طهارت قضا كند .
( مسأله 284 ) كسى كه در تنگى وقت نماز بايد تيمم كند ، اگر به قصد قربت يا براى كار مستحبى مثل خواندن قرآن وضو بگيرد صحيح است و اگر با علم و عمد فقط براى خواندن آن نماز وضو بگيرد باطل است .
شرط هشتم : آن كه به قصد قربت يعنى براى انجام فرمان خداوند عالم وضو بگيرد ، و اگر براى خنك شدن يا به قصد ديگرى وضو بگيرد باطل است . و واجب است نيت تا آخر عمل استمرار داشته بأشد .
( مسأله 285 ) لازم نيست نيت وضو را به زبان بگويد و واجب است كه در وقت شروع در عمل آن را از قلب خود بگذراند شرط نهم : آن كه وضو را به ترتيبي كه گفته شد بجا آورد ، يعنى أول صورت و بعد دست راست و بعد دست چپ را بشويد ، و بعد از آن سر و بعد پاها را مسح كند و اگر به أين ترتيب وضو نگيرد باطل است .
شرط دهم : آن كه اجزاء وضو را پشت سر هم بياورد .
( مسأله 286 ) اگر بين اجزاء وضو بقدرى فاصله شود كه وقتى مىخواهد عضوى را بشويد يا مسح كند موالات عرفي از بين رفته بأشد بنابر احتياط واجب

50